Parafia św. Andrzeja Boboli
Ilustracja
Kościół św. Andrzeja Boboli na Obłużu
Państwo

 Polska

Siedziba

Gdynia Obłuże

Adres

Plac św. Andrzeja 1,
81–168 Gdynia

Data powołania

27 kwietnia 1938

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

gdańska

Dekanat

Gdynia Oksywie

Kościół

św. Andrzeja Boboli

Proboszcz

ks. prał. dr Sławomir Decowski

Wezwanie

św. Andrzeja Boboli

Wspomnienie liturgiczne

16 maja

Położenie na mapie Gdyni
Mapa konturowa Gdyni, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Andrzeja Boboli”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Andrzeja Boboli”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Andrzeja Boboli”
Ziemia54°33′08″N 18°30′29″E/54,552222 18,508056
Strona internetowa
Kościół pw. św. Andrzeja Boboli (widok z estakady Kwiatkowskiego)

Parafia św. Andrzeja Boboli w Gdynirzymskokatolicka parafia usytuowana w gdyńskiej dzielnicy Obłuże przy placu św. Andrzeja. Wchodzi w skład dekanatu Gdynia Oksywie, który należy do archidiecezji gdańskiej.

Historia

Już na przełomie 1930/31 prowadzone były rozmowy z proboszczem Oksywia na temat możliwości utworzenia na osiedlu Obłuża – kaplicy[1]. W 1934 w porozumieniu z gdyńskim dziekanem – ks. kan. Teodorem Turzyńskim[2] oraz bp Stanisławem OkoniewskimOrdynariuszem Chełmińskim; Kuria Biskupia w Pelplinie zezwoliła na otwarcie kaplicy w remizie strażackiej, a pierwszym kuratusem został ks. Franciszek Priss[3]. Dekret określający granice parafii, wskazuje na domniemany czas erygowania parafii pomiędzy 27 kwietnia 1938 a 30 stycznia 1939.

Budowa pierwszego kościoła rozpoczęta została w 1937, a w 1938 w murach nowej – nieukończonej jeszcze świątyni zaczęto sprawować msze i wszystkie sakramenty. Dalsza budowa kościoła przerwana została wybuchem II wojny światowej i aresztowaniem ks. Brunona Olkiewicza. Nie dokończoną stronę prezbiterium, zaślepiono tymczasowo deskami. W czerwcu 1946 nowy administrator parafii podjął dzieło ukończenia budowy kościoła. Piętrzące się kłopoty finansowe spowodowały zmniejszenie całej budowli świątyni. Zewnętrzną stronę murów opatrzono tynkiem w 1960.

Oto krótka charakterystyka zewnętrznej architektury, jaką znajdujemy w jednym ze sprawozdań powizytacyjnych: „Kościół zewnętrznie bez stylowy… zbudowany z cegły, …. Z dwuspadowym dachem, bardzo płaskim, pokryty papą”. W sprawozdaniu wizytacyjnym w 1976 ks. Jan Żywicki żali się na trudności w ustaleniu dokładnej liczby wiernych, gdyż parafia rozrastała się w sposób bardzo dynamiczny. Na początku lat '80 liczba wiernych wynosiła ponad 21 tys. dusz. Jeszcze w październiku 1979 kościół parafialny otrzymał z Urzędu Miejskiego w Gdyni, zezwolenie na budowę nowej dzwonnicy; wielkości 6 x 8 metrów. Już w styczniu 1980 zaczęto robić wykopy pod fundamenty tej dzwonnicy, lecz nagła śmierć proboszcza – 19 stycznia 1980 – wstrzymała pracę.

8 marca 1980 proboszczem został ks. Andrzej Czerwiński. Po zapoznaniu się z potrzebami parafii oraz trudnościami wynikającymi głównie z małej powierzchni kościoła – ks. Czerwiński zwrócił się do Urzędu Miejskiego z prośbą o zatwierdzenie nowego projektu dzwonnicy i zmianę jej lokalizacji. Wymiary dzwonnicy według nowego projektu wynosiły w poziomie zerowym 24 x 17 metrów. Taka dzwonnica miała stanąć w bezpośredniej łączności z kruchtą starego kościoła oraz miała być zaczątkiem rozbudowy i powiększenia starego kościoła. Zezwolenie na budowę takiej dzwonnicy parafia otrzymała 26 lipca 1980. Z początkiem sierpnia tegoż roku przystąpiono do prac mających na celu nie tylko postawienie okazałej dzwonnicy – 67 metrów od poziomu zerowego, ale przede wszystkim przebudowę kościoła. Fundamentem nowej dzwonnicy jest dzisiejszy kościół dolny o długości 17 metrów, szerokości 27 metrów i wysokości 4,5 metra. Kościół górny zaś, to główne dzieło przebudowy. Na początku lipca 1981 udało się doprowadzić do kościoła ogrzewanie z sieci miejskiej, a w listopadzie dokupiono od państwa Grubbów blisko 1 ha ziemi, od PSS-ów ponad 1300 m² – skarpę przed kościołem, co powiększyło tereny wokół kościoła i plebanii oraz powiększyło teren cmentarza.

W kwietniu 1982 złożono w Urzędzie Miasta do zatwierdzenia projekt rozbudowy plebanii wraz z przyległym do niej domem katechetycznym. Miesiąc później rozpoczęto prace ziemne. Dom katechetyczny – tę największą pod względem ilości uczniów gdyńską szkołę – oddano do użytku 18 lutego 1984. W budynku mieści się Zespół Szkół Katolickich dla ponad 450 uczniów.

W kwietniu 1984 gotowy był już projekt techniczny rozbudowy górnego kościoła; i rozpoczęło się dzieło rzekomej „ostatecznej” rozbudowy. Konstrukcję żelbetonową z mocnym, przedwojennym cementem zamiast usuwać przy użyciu młotów pneumatycznych – i to na wysokości 8 metrów; usunięto przy użyciu dynamitu. Nieocenioną pomoc okazał parafianin – pirotechnik i pracownik Polskiego Ratownictwa Okrętowego. Po założeniu kilkunastu ładunków w żelbetonowym szkielecie doprowadzono do kontrolowanej detonacji i w kilkudziesięciu sekundach mury starego kościoła, bez uszczerbku okolicznych zabudowań, zrównały się z ziemią. Zabieg ten o ponad trzy miesiące przyspieszył proces rozbiórki starego kościoła. Do końca czerwca 1984 zabetonowano ławy i fundamenty, a następnie kontynuowano prace. Na początku sierpnia szalowano kasetony stropowe a równocześnie wykonywano mury kościoła. Na ostatnią sobotę września zaplanowano betonowanie stropu kościoła. W jednym dniu przerobiono około 70 ton cementu. Na powierzchni dachu rozprowadzono masę betonową o łącznej wadze 500 ton. W październiku 1985 rozebrano szalunki stropu i dachu w kościele. 30 listopada tj. w uroczystość św. Andrzeja Apostoła odbyła się uroczystość poświęcenia kościoła i pierwsza msza w górnym kościele pod przewodnictwem bpa Mariana Przykuckiegoordynariusz chełmiński. Prace kontynuowano. W 1987 zamontowano organy – instrument o 35 głosach. Poświęcenie organów odbyło się 10 października 1987.

W 1992 bp Marian Przykucki, na prośbę proboszcza, powołał do istnienia parafialne Gdyńskie Liceum Katolickie – dziś placówka publiczna Zespół Szkół Katolickich. W tym samym czasie wykonana została z brązu rzeźba na krzyż w prezbiterium, przedstawiająca Chrystusa Ukrzyżowanego; wysoka na 3,5 metra, ważąca 1,5 tony – według projektu Tomasza Misztala.

Na początku maja 1992 z odlewni firmy Felczyńskich w Przemyślu odebrano trzy dzwony o łącznej wadze blisko trzech ton, a 31 maja Tadeusz Gocłowski CMarcybiskup metropolita gdański dokonał poświęcenia dzwonów, które wkrótce zawisły w wieży kościoła. Trwało zagospodarowywanie terenu przykościelnego. W 1997 wykonano techniką sgraffito sceny z życia św. Andrzeja Boboli na ścianach prezbiterium. W 1997 roku tą samą techniką wykonano nowe stacje Drogi Krzyżowej oraz obraz Ostatniej Wieczerzy według obrazu Salwadore Dali – zaprojektował i wykonał Tomasz Bielak. Zainstalowano włoskie nagłośnienie oraz zamontowano ze stali nierdzewnej balustrady na chórach górnego kościoła.

W 1998 wymieniono okno nad głównym wejściem do kościoła i osadzono w nim witraż przedstawiającym Sąd Ostateczny. W 1999 zostało odmalowane wnętrze kościoła. W roku 2001 odnowiono plebanię i dom katechetyczny, włączając wykonanie prac dekarskich. W domu katechetycznym działało Gdyńskie Liceum Katolickie, do którego w roku 2000, po reformie oświaty, dołączone zostało Publiczne Klasyczne Gimnazjum Katolickie[4].

W 2002 obie szkoły stały się szkołami publicznymi prowadzonymi przez parafię (bez jakichkolwiek opłat – a więc otwarte na młodzież z biedniejszych rodzin) i przyjęły nazwę Zespół Szkół Katolickich im. Jana Pawła II.

W roku 2002 odnowiono zewnętrzną elewację kościoła. Z zachowanych dokumentów nie wynika, aby poprzedni – stary kościół, był konsekrowany. Nowy kościół; poświęcony w stanie surowym 30 listopada 1985, doczekał się konsekracji i umieszczenia w mensie ołtarza relikwii św. Andrzeja Boboli w 65–tą rocznicę jego kanonizacji oraz utworzenia parafii tj. 27 kwietnia 2003, której dokonał abp Tadeusz Gocłowski CM – metropolita gdański.

Stan obecny

Od stycznia 2011 proboszczem parafii jest ks. prał. dr Sławomir Decowski, a wikariuszami są: ks. dr Piotr Szydłowski (od lipca 2020), ks. mgr Adam Dzionk (od września 2020), ks. mgr lic. Zbigniew Kordowski (od sierpnia 2022) i ks. mgr lic. Piotr Belecki (od sierpnia 2023). Decyzją arcybiskupa metropolity gdańskiegoTadeusza Gocłowskiego CM, z dniem 28 czerwca 2003 roku przydzielony został, dyrektor Zespołu Szkół Katolickich im. św. Jana Pawła II[5] – ks. kan. prof. dr hab. Wojciech Cichosz[6][7][8] jako rezydent parafii.

Decyzją abpa Sławoja Leszka Głódzia, metropolity gdańskiego, z dnia 20 lutego 2011 parafia została mianowania siedzibą dekanatu.

Proboszczowie

Przypisy

  1. Historia naszej parafii. bobola.gdynia.pl. [dostęp 2011-07-01]. (pol.).
  2. Ks. Teodor Emilian Turzyńskim. swzygmunt.knc.pl. [dostęp 2020-05-30]. (pol.).
  3. Dużo się u nas dzieje. gdansk.gosc.pl. [dostęp 2013-07-04]. (pol.).
  4. Historia szkoły. katolik.info.pl. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).
  5. Pracownicy Zespół Szkół Katolickich im. św. Jana Pawła II w Gdyni. katolik.info.pl. [dostęp 2022-06-04]. (pol.).
  6. Witam na mojej stronie internetowej. cichosz.pl. [dostęp 2022-03-01]. (pol.).
  7. Ks. Kanonik prof. dr hab. Wojciech Cichosz – rezydent w parafii św. Andrzeja Boboli (Gdynia Obłuże). diecezja.gda.pl. [dostęp 2022-01-01]. (pol.).
  8. Ks. prof. Wojciech Cichosz. Dziekanem wydziału teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. diecezja.gda.pl. [dostęp 2020-05-21]. (pol.).
  9. Gdyńskie uroczystości ku czci ofiar PIAŚNICY zamordowanych przez (NAZISTOWSKICH) Niemców. radiomaryja.pl. [dostęp 2019-10-04]. (pol.).
  10. Śp. ks. Jan Żywicki – proboszcz parafii św. Andrzeja Boboli w latach 1969–1980. nieobecni.com.pl. [dostęp 2017-11-01]. (pol.).
  11. Ksiądz Czerwiński traci cierpliwość. gk24.pl. [dostęp 2007-02-13]. (pol.).
  12. Gdańska kuria ukryła powody wydalenia księdza ze stanu duchownego "za cudzołóstwo z nieletnią". "Ochrona reputacji". wiadomosci.gazeta.pl. [dostęp 2021-03-27]. (pol.).
  13. Ks. Prałat dr Sławomir Decowski – proboszcz. diecezja.gda.pl. [dostęp 2016-10-17]. (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.