Oz Bukowsko-Mosiński – oz na terenie Pojezierza Poznańskiego w Wielkopolsce. Jest to najdłuższy oz w Polsce i jeden z najdłuższych na obszarze niżu środkowoeuropejskiego.

Przebiega z północnego zachodu (okolice wsi Młynkowo w gminie Duszniki) na południowy wschód (do Jeziora Budzyńskiego pod Mosiną). Ma charakter długiej, krętej wypukłości w terenie, o długości około 37 km. Maksymalna wysokość względna wynosi 41 m w okolicach Mirosławek. Szerokość podstawy wynosi około 80-300 m. Składa się nań około 25 pagórków[1].

Pierwsze badania geologiczne ozu przeprowadził J.Korn w 1913. Następne badania prowadzone były w 1937 przez Romana Błachowskiego. Szczegółowe prace w tym zakresie zostały przeprowadzone latem 1957 przez Karola Rotnickiego. Ostatnie ze wzniesień, znajdujące się na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego, nazywane są „Szwedzkimi Górami“ (Oz Budzyński)[1].

Przypisy

  1. 1 2 Tablica informacyjna na szlaku turystycznym w Wielkopolskim Parku Narodowym przy Głazie prof. Adama Wodziczki.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.