Ostrowite
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

nowomiejski

Gmina

Biskupiec

Wysokość

96 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

407[1]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

13-334[2]

Tablice rejestracyjne

NNM

SIMC

0840303

Położenie na mapie gminy Biskupiec
Mapa konturowa gminy Biskupiec, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Ostrowite”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Ostrowite”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Ostrowite”
Położenie na mapie powiatu nowomiejskiego
Mapa konturowa powiatu nowomiejskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ostrowite”
Ziemia53°25′22″N 19°16′16″E/53,422778 19,271111[3]

Ostrowite – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. We wsi znajduje się kościół w stylu gotyckim oraz stacja PKP.

Integralne części wsi Ostrowite[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
1044152Granicaczęść wsi
0840310Kamienny Mostczęść wsi
1044778Wąsaleczęść wsi
0840326Wesołkowoczęść wsi
0840332Wronkaczęść wsi

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego.

Wieś istniała prawdopodobnie już w XIII wieku. W 1222 Konrad Mazowiecki podarował Ostrowite w przywileju łowickim biskupowi Chrystianowi (nie wiadomo jednak, czy wymieniona w dokumencie wieś odnosi się do niniejszego Ostrowitego czy do innej wsi o takiej samej nazwie). W czasie wojny polsko-krzyżackiej, zwanej "wojną głodową", wieś została znacznie zniszczona. Rejestr szkód z 1414 roku oszacował straty wsi na 2000 grzywien, a straty tutejszego kościoła na 300 grzywien. W latach 1422-1424 wielki mistrz krzyżacki Paweł von Russdorf nadał Ostrowite na prawie magdeburskim Konradowi Gruengergowi, z wyjątkiem włók należących do Kacpra Cypriana. Gruenberg otrzymał także wyższe i niższe sadownictwo oraz obowiązek służby zbrojnej. Czynsz wyznaczono mu w wysokości jednego funta wosku i jednego feniga kolońskiego rocznie oraz jednego korca żyta i jednego korca pszenicy "od pługa". W 1667 r. wieś podzielono na 9 majątków szlacheckich, właścicielami których byli: Stanisław Chełmiński, Kuczkowski, Stanisław Murzynowski, Rogowski, Stanisławscy, Mateusz Szelski, Maciej Wapczyński. W 1885 r. we wsi powstało bractwo trzeźwości[6].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[7]:

  • kościół par. pw. św. Jakuba Apostoła, poł. XIV, XVII,
  • zespół pałacowo-parkowy i folwarczny,
    • pałac, z końca XIX w.
    • folwark.

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 888 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 95152
  4. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
  5. ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. ↑ Nowe Miasto. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, Olsztyn, 1953.
  7. ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31.12.2017 woj. warmińsko-mazurskie
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.