Surowce olejkodajne
Jałowiec wirginijski (dawniej – cedr wirgiński, łac. Juniperus virginiana L.)
Cedr atlaski (łac. Cedrus atlantica)
Żywotnik zachodni
(łac. Thuja occidentalis L.)

Olejek cedrowy (łac. Oleum Ligni Cedri) – olejek eteryczny, pozyskiwany z drewna jałowca wirgińskiego (cedr wirgiński), cedru atlaskiego, cedru libańskiego, cedru himalajskiego, a także z liści żywotnika zachodniego (łac. Thuja occidentalis L., biały cedr)[1] metodą destylacji z parą wodną. Olejek cedrowy jest stosowany jako środek zapachowy oraz jako ciecz immersyjna w mikroskopii[2].

Otrzymywanie i właściwości olejków

Jałowiec wirginijski (cedr wirgiński) jest drzewem lub krzewem, rosnącym głównie w USA, w stanach Wirginia, Karolina Północna i Tennessee. Osiąga wysokość 15 m. Drewno jest pozyskiwane do produkcji np. mebli, skrzyń, ołówków. Surowcem do produkcji olejku są odpadki z tej produkcji. W czasie destylacji z parą wodną osiągana jest wydajność 2–2,5%. W czasie destylacji drewna cedru atlaskiego wynosi ona 3–5%. Dostępny w handlu „olejek cedrowy” jest często produktem destylacji mieszaniny różnych surowców, np. liści żywotnika zachodniego (tuja) i innych drzew szpilkowych. Olejek z drewna jałowca wirginijskiego (cedru wirgińskiego) jest niemal bezbarwną cieczą o trwałym, balsamicznym zapachu. Do celów mikroskopowych jest stosowana specjalnie preparowana frakcja z procesu rektyfikacji, o współczynniku załamania światła (linia D) równym 1,515 w 18 °C[2].

Właściwości Olejek z drewna cedru wirgińskiego Olejek z drewna cedru atlaskiego
Właściwości olejków cedrowych[2]
a) według Gildemeistra i Hoffmanna
b) według Guenthera
a) według Schimmla & Co
b) według Massy'ego
Główne składnikicedren, cedrol (kamfora cedrowa), pseudocedrol, cedroneol
i seskwiterpeny, np. α- i γ-atlanton

(zawiera kwas plikatowy)

Barwaciecz prawie bezbarwnaciecz jasnobrunatna
Zapachbalsamiczny, trwałybalsamiczny
Gęstość, d15/15a) 0,943–0,964
b) 0,949–0,961
a) 0,945–0,968
b) 0,9384–0,9587
Skręcalność właściwa, αD a) −18° do −42°
b) −25°27' do −37°15'
a) +43° do +62°
b) +35,27° do +49,23°
Współczynnik załamania światła, n20/D a) 1,50–1,51
b) 1,5030–1,5067
a) 1,512–1,517
b) 1,5061–1,5132
Liczba kwasowaa) do 1,5a) 2,0
b) 0,50–2,16
Liczba estrowaa) do 12a) 3–11
b) 3,75–8,86
Liczba estrowa po acetylowaniu a) 26–8 a) 30–46
b) 28,26–40,01
Rozpuszczalność
(obj. alkoholu/1 obj. olejku)
a) 1–10; czasem 7–10 (alkohol 90°)
b) 8–10 (alkohol 90°), często 0,5–4,0 (alkohol 95°)
a) 1–10 (alkohol 90°)
b) 1–6 (alkohol 90°)


Skład chemiczny olejków

Główne składniki olejku z drewna cedru libańskiego stanowią borneol oraz cisatlanton. Wkładzie olejku z drewna cedru atlantyckiego dominują kadinen, α- i γ-atlanton. W olejku otrzymanym z igieł cedru atlantyckiego wykryto 53 składniki wśród których 70% stanowiły seskwiterpeny: α-, β- i γ-himachaleny oraz małe ilości izomerów atlantonu. Olejek z drewna cedru himalajskiego zawierał jako związki dominujące α- i β-himachaleny, alkohol seskwiterpenowy – himachalol, allohima- chalol oraz atlanton, cedrol (10, 15), kwas limonenowy, (+)-longiborneol, p-metylacetofenon, p-metyl-Δ3-tetrahydroacetofenon i inne.[1]

Właściwości przeciwbakteryjne

Spośród Gram-ujemnych pałeczek beztlenowych największą wrażliwość wykazują szczepy z gatunku Tannerella forsythia (stężenie olejku w zakresie ≤0,06-0,12 mg/ml hamuje wzrost 75% kolonii). Do baterii wrażliwych na działanie olejku cedrowego zalicza się również szczepy z rodzaju Prevotella, zwałszcza Prevotella bivia oraz Porphyromonas gingivalis. Gram-dodatnie ziarniaki charakteryzują się wysoką wrażliwością na olejek cedrowy, szczególnie Peptostreptococcus anaerobius i Ruminococcus productus. Wśród gram-dodatnich pałeczek beztlenowych, największą wrażliwość wykazały szczepy z gatunku Propionibacterium acnes.[3]

Olejek z cedru atlantyckiego hamuje wzrost gronkowców z gatunku Staphylococcus aureus w stężeniu 500 μg/ml, a szczepów Escherichia coli, Corynebacterium sp. i Candida albicans w stężeniu ≥ 1000 μg/ml. Udowodniono działanie olejku cedrowego wobec form wegetatywnych i przetrwalnikowych laseczek z gatunku Bacillus cereus i Clostridium botulinum stężeniu wynoszącym odpowiednio 100 i 300 μg/ml.[3]

Zafałszowania

Olejek nie jest fałszowany ze względu na jego niską cenę. Jest stosowany do fałszowania droższych olejków o podobnym zapachu (np. paczulowy, wetiwerowy, sandałowy)[2].

Zastosowania

Olejek cedrowy jest stosowany jako ciecz immersyjna, zwiększająca zdolność rozdzielczą mikroskopu dzięki bardzo dużej wartości współczynnika załamania światła. Wypełnienie przestrzeni między preparatem a obiektywem taką przezroczystą cieczą zapobiega niekorzystnemu załamywaniu się światła na granicy między szkłem i powietrzem. Olejek jest też stosowany do perfumowania mydeł toaletowych i jako utrwalacz kompozycji zapachowych (np. kwiatowych, tj. jaśmin, mimoza)[2].

Olejek cedrowy znajduje zastosowanie w medycynie w schorzeniach górnych dróg oddechowych. Ułatwia oddychanie, rozrzedza wydzielinę oskrzelową, umożliwiając jej odkrztuszanie. Maść stosowana jest również do nacierań w bólach stawowych, nerwobólach i bólach reumatycznych.[3]

Przypisy

  1. 1 2 Mirosława Krauze-Baranowska, Joanna Skwierawska, Loretta Pobłocka, Właściwości lecznicze cedrów – historia i współczesność, „Postępy Fitoterapii”, 1/2003, Warszawa: Wydawnictwo Medyczne Borgis, 2003, s. 2-5, ISSN 1731-2477.
  2. 1 2 3 4 5 Romuald Klimek: Olejki eteryczne. Warszawa: Wydawnictwo Przemysłu Lekkiego i Spożywczego, 1957.
  3. 1 2 3 Anna Kędzia, Działanie olejku cedrowego ( Oleum cedri) na bakterie beztlenowe, „Postępy Fitoterapii”, 2/2009, Warszawa: Wydawnictwo Medyczne Borgis, 2009, s. 71-76, ISSN 1731-2477.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.