Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Dzielnica | |
Powierzchnia |
5,5 ha |
Data założenia |
1951 (1977) |
Położenie na mapie Bydgoszczy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°10′26″N 18°02′46″E/53,173889 18,046111 | |
Strona internetowa |
Ogród botaniczny IHAR w Bydgoszczy – ogród botaniczny o powierzchni 5,5 ha, należący do Krajowego Centrum Roślinnych Zasobów Genowych, zakładu Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin.
Lokalizacja
Ogród znajduje się na północnych rubieżach miasta Bydgoszczy, na terenie położonym między północną granicą Ogrodu Botanicznego w Leśnym Parku Kultury i Wypoczynku, a ul. Jeździecką. Został zlokalizowany na wysoczyźnie morenowej (93 m n.p.m.) nieopodal północnej krawędzi Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej. Od 1993 r. znajduje się w obrębie Zespołu Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego.
Historia
Ogród został założony przez Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin (IHAR), obecny w Bydgoszczy od 1951 roku[1]. Dla potrzeb Instytutu przejęto wówczas pochodzący z dwudziestolecia międzywojennego Miejski Ogród Botaniczny, przy placu Weyssenhoffa. Do 1970 roku podlegał on Zakładowi Biologii i Fizjologii Rozwoju Roślin IHAR w Radzikowie k. Warszawy, natomiast od 1971 r. działał w ramach Zakładu Centralnej Kolekcji Roślin. W ogrodzie prowadzono działalność naukową, m.in. w latach 1956-1973 prowadzono kolekcję kultur grzybów, na potrzeby instytucji naukowych, szkolnictwa, przemysłu oraz odbiorców indywidualnych[2]. Od 1971 r. specjalnością placówki stało się gromadzenie odmian traw[3].
W połowie lat 70. XX w. w związku z budową Leśnego Parku Kultury i Wypoczynku w północnej części miasta, zaplanowano przeniesienie ogrodu na ulicę Jeździecką 5 w sąsiedztwo projektowanego nowego Miejskiego Ogrodu Botanicznego. Na przejętej od LPKiW parceli o powierzchni 5,5 ha pobudowano niezbędne obiekty kubaturowe i zaplecze techniczno-gospodarcze. Oddanie nowej placówki do użytku nastąpiło w czerwcu 1977 roku[3]. Przeniesiono tu ponad 500 gatunków roślin ze starego ogrodu przy ul. Niemcewicza oraz kolekcję ekotypów traw z Zakładu Doświadczalnego Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Kończewicach koło Chełmży[3]. Od 1992 r. prowadzono badania nad roślinami przydatnymi w rekultywacjach, a w 2004 r. wybudowano kotłownię na biomasę, służącą do badań nad roślinami energetycznymi[3].
Od 1973 r. Ogród Botaniczny IHAR w Bydgoszczy należy do Rady Ogrodów Botanicznych i Arboretów przy Komitecie Botaniki PAN (od 2010 r. - Rada Ogrodów Botanicznych w Polsce), a od 2005 r. jest członkiem międzynarodowego zrzeszenia Ogrodów Botanicznych (Botanic Gardens Conservation International) w Richmond[3].
W latach 1951-1971 Ogrodem Botanicznym kierował mgr Andrzej Michalski, a w latach 1971–1991 dr Bolesław Osiński. Od 1991 kierownikiem jest dr inż. Włodzimierz Majtkowski.
Charakterystyka
Ogród jest placówką naukowo-badawczą i dydaktyczną, umożliwiającą poznawanie świata roślinnego przez bezpośrednie studia nad roślinami[4]. Jest to ogród specjalistyczny, gromadzący określone kolekcje roślinne: traw, roślin użytkowych oraz gatunków dla celów rekultywacji i zagospodarowania terenów poprzemysłowych i odłogowanych. Służy działalności naukowo-badawczej, dydaktyczno-wychowawczej, popularyzatorskiej i rekreacyjnej[5]. Badania naukowe od 2007 r. koordynowane są przez Krajowe Centrum Roślinnych Zasobów Genowych IHAR w Radzikowie k. Warszawy. Ich tematyka ukierunkowana jest na gromadzenie zasobów genowych traw, wykorzystania roślin dla rekultywacji terenów, a także na wykorzystanie energii odnawialnej z biomasy[3]. Ogród Botaniczny IHAR ma także duże znaczenie jako bank nasion, dający możliwość odtworzenia gatunków nawet w odległej przyszłości[4].
Charakterystyka biologiczna
W 2010 r. w ogrodzie zgromadzono 4300 taksonów roślin[3], w tym 2700 roślin użytkowych. Są to kolekcje: traw, roślin energetycznych, roślin użytkowych (ozdobnych, leczniczych, miododajnych, przyprawowych, barwierskich, włóknodajnych, chronionych) oraz roślin wykorzystywanych w rekultywacji gleb[5].
Na szczególną uwagę zasługuje gromadzona od 1973, najbogatsza w Polsce kolekcja odmian traw, licząca 650 gatunków. Są to trawy użytkowe (pastewne, gazonowe, zbożowe, energetyczne), ozdobne, dziko rosnące oraz chronione. W 2007 r. kolekcja ta uzyskała tytuł „Narodowej kolekcji traw i turzyc”[5].
Godziny otwarcia
Ogród otwarty jest od godz. 7 do 15 w dni robocze[5].
Przypisy
- ↑ Krystyna Kwaśniewska , Naukowcy Bydgoszczy – słownik biograficzny 1997, Mieczysław Rak, wyd. 2, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1997, s. 357-381, ISBN 83-85860-48-7, OCLC 802102178 .
- ↑ w 1973 r. liczącą 343 szczepy kolekcję grzybów przekazano Politechnice Łódzkiej
- 1 2 3 4 5 6 7 Encyklopedia Bydgoszczy. t.1. praca zbiorowa pod red. Włodzimierza Jastrzębskiego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2011. ISBN 978-83-926423-3-6, str. 308-309
- 1 2 Wiśniewski Henryk: Różnorodność biologiczna Leśnego Parku Kultury i Wypoczynku w Myślęcinku i jej uwarunkowania. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
- 1 2 3 4 Krajowe Centrum Roślinnych Zasobów Genowych - Struktura organizacyjna - IHAR-PIB [online], ihar.edu.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Bydgoska Gospodarka Komunalna. Praca zbiorowa, Stefan Pastuszewski, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1996, ISBN 83-85860-37-1 .
- Kałużna K: Ogrody Botaniczne Bydgoszczy, Bydgoszcz 2003
- Wiśniewski Henryk: Różnorodność biologiczna Leśnego Parku Kultury i Wypoczynku w Myślęcinku i jej uwarunkowania. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8