Śródmieście | |
Fragment pierzei północnej | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Położenie na mapie Bydgoszczy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
53°07′48,2″N 18°00′52,5″E/53,130060 18,014575 |
Plac Weyssenhoffa – plac położony w Śródmieściu Bydgoszczy.
Położenie
Plac Weyssenhoffa znajduje się u zbiegu ulic: al. Mickiewicza, al. Ossolińskich i ul. Powstańców Wielkopolskich.
Nazwy
- 1906-1920 – Büllow Platz
- 1920-1933 – Plac Zacisze
- 1933-1939 – Plac Józefa Weyssenhoffa
- 1939-1945 – Johann Fichte Platz
- od 1945 – Plac Józefa Weyssenhoffa
Patronem placu jest Józef Weyssenhoff – pisarz i krytyk literacki, związany z Bydgoszczą, w latach 1924-1928 mieszkający w kamienicy Plac Weyssenhoffa 1. W 1960 r. na murze kamienicy umieszczono tablicę pamiątkową ku czci pisarza według projektu artysty plastyka Bronisława Z. Nowickiego[1].
Historia
Plac założono w 1903 r. w ramach zabudowy urbanistycznej terenu zwanego Hempelscher Felde. W latach 1903-1908 przy al. Ossolińskich powstał kompleks zabudowań Instytutu Rolniczego im. cesarza Wilhelma (niem. Kaiser-Wilhelm-Insitut für Landwirtschaft). Główny budynek tego kompleksu powstał u zbiegu alei: Mickiewicza i Ossolińskich. Przed budynkiem głównym zakładu utworzono trójkątny plac z promieniście rozchodzącymi się dwujezdniowymi alejami[2]:
- aleją Adama Mickiewicza (niem. Bülowstrasse) w kierunku północno-zachodnim,
- aleją Ossolińskich (niem. Hohenzollernstrasse) w kierunku południowo-wschodnim.
W tym samym czasie do placu dociągnięto również wytyczoną od wschodu ul. Powstańców Wielkopolskich i Niemcewicza (niem. Lessingstrasse).
Plac miał formę obszernego skrzyżowania, z trójkątnym zieleńcem pośrodku[3] Zieleniec posiadał powierzchnię 0,26 ha i był oddzielony krawężnikami od jezdni. Pośrodku wykonano kwietniki, zasadzono krzewy i trzy drzewa. W 1926 r. zmieniono kompozycję roślin oraz nasadzono drzewa iglaste i liściaste[4].
W latach 1905-1911 powstała północna pierzeja placu złożona z pięciu pięciokondygnacyjnych kamienic zbudowanych w stylu secesji i historyzmu malowniczego.
Obecnie Plac Weyssenhoffa stanowi nietypowe skrzyżowanie dróg równorzędnych, oznaczone znakami A-5 .
Ważniejsze obiekty
Obiekt | Lata budowy | Styl arch. | Nr rej. zab. | Uwagi | Zdjęcie |
Kamienica pl. Weyssenhoffa 1 | 1905-1906 | secesja | Kamienica wzniesiona według projektu architekta Rudolfa Kerna; w l. 2018-2019 przeprowadzono remont elewacji[5] | ||
Kamienica pl. Weyssenhoffa 3 | 1905-1907 | secesja | Kamienica wzniesiona według projektu architekta Ericha Lindenburgera. | ||
Kamienica pl. Weyssenhoffa 5 | 1908-1909 | secesja | Kamienica wzniesiona według projektu architekta Paula Böhma. | ||
Kamienica pl. Weyssenhoffa 7 | 1909-1910 | secesja | |||
Kamienica pl. Weyssenhoffa 9 | 1910-1911 | secesja | A/1522 | Kamienica wzniesiona według projektu architekta Georga Baeslera. Na przełomie 2015 i 2016 poddana remontowi[6]. | |
Budynek UKW pl. Weyssenhoffa 11 | 1903-1906 | Historyzm | A/709 | Budynek dawnych Instytutów Rolniczych, mieszczący niektóre jednostki Wydziału Matematyki, Fizyki i Techniki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. | |
Przypisy
- ↑ Umiński, Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik, Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy” Bydgoszcz 1996. s. 115
- ↑ Okoń Emanuel, Tandecki Janusz. Bydgoszcz - historia i rozwój przestrzenny. [w.] Czachorowski Antoni red.: Atlas historyczny miast polskich. Tom II Kujawy. Zeszyt I Bydgoszcz. Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Toruń 1997
- ↑ na podstawie mapy Bydgoszczy z 1915 r.
- ↑ Kuczma Rajmund: Zieleń w dawnej Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”. Bydgoszcz 1995
- ↑ Duma Bydgoszczy coraz ładniejsza. Plac, którym można się chwalić
- ↑ Wyremontowane kamienice na pl. Weyssenhoffa już odsłonięte
Zobacz też
Bibliografia
- Antoni Czachorowski (red.) Atlas historyczny miast polskich. Tom II Kujawy. Zeszyt 1. Bydgoszcz. Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń 1997
- Rajmund Kuczma Zieleń w dawnej Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”. Bydgoszcz 1995