Odległość graniczna (także odległość krytyczna, promień krytyczny, promień dobrej zrozumiałości) – odległość od źródła dźwięku umieszczonego w pomieszczeniu, w której moc fali bezpośredniej jest równa mocy fal odbitych.

Dla punktowego, izotropowego źródła dźwięku, działającego w polu rozproszonym, odległość ta wyrażona jest wzorem^[1]:

${\displaystyle r=0{,}057{\sqrt {\frac {V}{T}}},}$

gdzie:

${\displaystyle V}$ – kubatura pomieszczenia [m³],

${\displaystyle T}$ – czas pogłosu [s].

Jeśli w pomieszczeniu umieszczony jest mikrofon w odległości ${\displaystyle r}$ od rejestrowanego źródła, znajdzie się on w tzw. planie normalnym. Odległość właściwą dla innego planu dźwiękowego można obliczyć ze wzoru:

${\displaystyle r=0{,}057{\sqrt {\frac {V\cdot \Gamma }{T}}},}$

gdzie:

${\displaystyle \Gamma }$ – współczynnik perspektywy akustycznej, czyli stosunek energii fali odbitej do energii fali bezpośredniej. Wielkość ta zależy od kierunkowości źródła dźwięku i kierunkowości odbiornika oraz od kształtu pomieszczenia.

Przypisy