Moc akustyczna źródła dźwięku – całkowita moc fali akustycznej emitowanej przez źródło. Można ją wyznaczyć otaczając źródło dźwięku zamkniętą powierzchnią i sumując strumień mocy akustycznej przez tę powierzchnię. W metodzie tej przyjmuje się, że pochłanianie fali dźwiękowej w ośrodku jest pomijalnie małe lub powierzchnia ściśle otacza źródło. W przypadku powietrza dla niezbyt dużych odległości spełniony jest pierwszy warunek. Jednostką mocy akustycznej jest 1 W.
Nie należy mylić mocy PA akustycznej z mocą źródła dźwięku P, która jest mocą pobieraną przez źródło. Stosunek tych mocy jest to sprawność źródła dźwięku
W przypadku głośników nie przekracza ona zwykle kilku procent. Moc głośnika P = U·I jest mocą elektryczną dostarczoną do głośnika.
Przykładowe moce akustyczne źródeł dźwięku[1]
Wartości podane w tabeli mają charakter orientacyjny.
Źródło dźwięku | Moc akustyczna |
---|---|
[W] | |
mowa ludzka | 7·10-7 |
głośny śpiew | 0,002 |
fortepian (forte) | 0,2 |
organy | 4 |
klakson samochodowy | 5 |
głośnik koncertowy | 100 |
syrena alarmowa | 3000 |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Szczepan Szczeniowski Fizyka doświadczalna. Mechanika i akustyka. PWN, Warszawa (1980)