Obłocznik
Crateromys
O. Thomas, 1895[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – obłocznik olbrzymi (C. schadenbergi) na ilustracji autorstwa Adolfa Meyera z 1896 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Phloeomyini

Rodzaj

obłocznik

Typ nomenklatoryczny

Phloeomys schadenbergi A.B. Meyer, 1895

Gatunki

5 gatunków (w tym 1 wymarły) –zobacz opis w tekście

Zasięg występowania
Mapa występowania

     C. schadenbergi

     C. paulus

     C. heaneyi

     C. australis

Obłocznik[2] (Crateromys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Filipinach[3][4][5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 255–374 mm, długość ogona 215–390 mm, długość ucha 20–32 mm, długość tylnej stopy 50–73 mm; masa ciała 930–1500 g[4][6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1895 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) obłocznika olbrzymiego (C. schadenbergi).

Etymologia

Crateromys: gr. κρατερος krateros ‘mocny, silny’; μυς mus, μυoς muos ‘mysz’[7].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[8][6][3][2]:

  • Crateromys schadenbergi (A.B. Meyer, 1895)obłocznik olbrzymi
  • Crateromys heaneyi Gonzales & Kennedy, 1996 – obłocznik panajski
  • Crateromys paulus Musser & Gordon, 1981 – obłocznik leśny
  • Crateromys australis Musser, Heaney & Rabor, 1985obłocznik samotny

Opisano również gatunek wymarły z holocenu dzisiejszych Filipin[9][10]:

  • Crateromys ballik Ochoa, Mijares, Piper, Reyes & Heaney, 2021

Przypisy

  1. 1 2 O. Thomas. Preliminary diagnoses of new mammals from Northern Luzon, collected by Mr. John Whitehead. „The Annals and Magazine of Natural History”. Sixth Series. 16 (92), s. 163, 1895. (ang.).
  2. 1 2 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 266. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.  ang.).
  3. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 458–460. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. 1 2 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 658–659. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Crateromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
  6. 1 2 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 294. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 202, 1904. (ang.).
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
  9. J.S. Zijlstra, Crateromys Thomas, 1895, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
  10. J. Ochoa, A.S.B. Mijares, P.J. Piper, M.C. Reyes & L.R. Heaney. Three new extinct species from the endemic Philippine cloud rat radiation (Rodentia, Muridae, Phloeomyini). Journal of Mammalogy”. 102 (3), s. 921, 2021. DOI: 10.1093/jmammal/gyab023. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.