Nikołaj Klejgels

Николай Васильевич Клейгельс

generał kawalerii
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1850 Petersburg
Data i miejsce śmierci	20 lipca 1916 Imatra
Przebieg służby
Lata służby	1868–1905
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Jednostki	Lejb-Gwardyjski Pułk Dragonów
Główne wojny i bitwy	Wojna rosyjsko-turecka (1877-1878)
Odznaczenia

Nikołaj Wasiljewicz Klejgels, pierwotna forma rodowego nazwiska Clayhills^[1] (ur. 1850 w Petersburgu, zm. 1916 tamże) – rosyjski wojskowy i działacz państwowy, generał kawalerii.

Wykształcenie uzyskał w Pawłowskim Korpusie Kadetów, a następnie w Nikołajewskiej szkole kawalerii, którą ukończył w 1868^[2]. Następnie służył jako oficer w Lejb-Gwardyjskim Pułku Dragonów^[3]. Walczył w wojnie rosyjsko-tureckiej lat 1877-1878 w stopniu sztabskapitana, najpierw pod rozkazami gen. Michaiła Skobielewa, a następnie Josifa Hurki, brał udział w bitwie pod Plewną i pod Gornym Dubniakiem. Za swój udział w walkach otrzymał awans na fligiel-adiutanta, został także odznaczony orderem św. Włodzimierza IV stopnia z mieczami i orderem św. Anny II stopnia z mieczami^[3].

Po zakończeniu działań wojennych pracował jako wykładowca szkoły kawaleryjskiej^[3].

W latach 1888-1895 był oberpolicmajstrem policji w Warszawie. Następnie przez dziewięć lat pełnił obowiązki gradonaczalnika (administratora) Petersburga. W okresie tym w stolicy Rosji powstały budynki Instytutu Politechnicznego (1901) i Dworca Witebskiego (1904)^[2].

W latach 1904-1905 był generał-gubernatorem Kijowa. W 1905 zdymisjonowany ze służby^[2]. W oczach rosyjskich rewolucjonistów zaliczał się do najsurowszych, najbardziej bezwzględnie zwalczających wystąpienia antyrządowe wyższych urzędników carskich^[4]. Był oskarżany także o korupcję, jednak śledztwo w jego sprawie umorzono, według Bazylowa "na siłę"^[5].

Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Petersburgu^[2].

Przypisy