Nikołaj Gikało

Nikołaj Gikało
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1897 Odessa
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 1938 Kommunarka
I sekretarz Komunistycznej Partii (bolszewików) Uzbeckiej SRR
Okres	od kwietnia 1929 do 11 czerwca 1929
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Uzbeckiej SRR
Poprzednik	Kuprijan Kirkiż
Następca	Isaak Zielenski
I Sekretarz Komunistycznej Partii (bolszewików) Białoruskiej SRR
Okres	od 24 marca 1932 do 1 września 1937
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Białoruskiej SRR
Poprzednik	Konstantin Gej
Następca	Wasil Szaranhowicz
Odznaczenia

Nikołaj Fiodorowicz Gikało (ros. Николай Фёдорович Гикало; ur. 8 marca^?/20 marca 1897 w Odessie, zm. 25 kwietnia 1938 w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą) – ukraiński komunista, funkcjonariusz aparatu partyjnego RKP(b) i WKP(b). W latach 1932-37 I sekretarz Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi.

Ukończył szkołę wojenno-felczerską w Odessie. W latach 1918-27 prowadził działalność partyjną i wojskową na Kaukazie. Był m.in. dowódcą radzieckiej 11 Armii, na przełomie lat 1918 i 1919 dowodził nieudaną obroną terytorium Terskiej Republiki Radzieckiej przed Armią Ochotniczą gen. Denikina^[1].

Od 1927 do 1928 roku zasiadał w biurze środkowoazjatyckim KC WKP(b). Później przez kilkanaście miesięcy pełnił funkcję sekretarza KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Uzbekistanu i sekretarza Komunistycznej Partii (bolszewików) Azerbejdżanu.

Od 23 stycznia 1932 do 18 marca 1937 I sekretarz KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi.

W okresie wielkiej czystki 11 października 1937 roku został aresztowany przez NKWD. 25 kwietnia 1938 roku skazany przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR na karę śmierci pod zarzutem szpiegostwa. Rozstrzelany tego samego dnia w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą, tam pochowany anonimowo.

10 sierpnia 1955 roku rehabilitowany postanowieniem Kolegium Wojskowego Sądu Najwyższego ZSRR.

Przypisy

Bibliografia, linki

• Гикало Николай Фёдорович
• Гикало Николай Фёдорович