Niewiatrowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

pińczowski

Gmina

Działoszyce

Liczba ludności (2011)

133[1][2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-440[3]

Tablice rejestracyjne

TPI

SIMC

0237498[4]

Położenie na mapie gminy Działoszyce
Mapa konturowa gminy Działoszyce, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Niewiatrowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Niewiatrowice”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Niewiatrowice”
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego
Mapa konturowa powiatu pińczowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Niewiatrowice”
Ziemia50°22′59″N 20°20′05″E/50,383056 20,334722[5]

Niewiatrowice – wieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Działoszyce[4][7]. Leży przy DW768.

Integralne części wsi Niewiatrowice[4][7]
SIMCNazwaRodzaj
0237506Zamłynieczęść wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Historia

Niewiatrowice, w roku 1356 Nevetrowycze, wieś w powiecie pińczowskim. Wedle akt sądowych z r. 1356 trzymał tę wieś poprzednio w zastawie Mszczug, wojewoda sandomierski, od którego wykupują za 130 grzywien sukcesorowie jej dziedziców i układają się w sądzie krakowskim między sobą (Kod. mał. t. III s.105)[8].
Zawisza z Kurozwęk biskup krakowski, fundując przy katedrze krakowskiej kolegium mansjonarzy w 1379 r., na uposażenie takowego przeznaczył dziesięciny stołu biskupiego z kilkunastu wsi a między nimi i Niewiatrowic.

W połowie XV w. Niewiatrowice należały do parafii w Działoszycach, dziedzicem wsi był Jan z Czyżowa herbu Półkozic. Wieś miała 12 łanów kmiecych, z 8 łanów brali dziesięcinę mansjonarze, którzy tu mieli własny spichlerz, oni też brali dziesięcinę konopną. Z 4 łanów dawniej folwarcznych – szlacheckich „(militares et praediales)” brał dziesięcinę miejscowy proboszcz. Karczma zaś płaciła mansjonarzom (Długosz L.B. t.I s.263,s.7)[9]

Niewiatrowice w wieku XIX opisano jako wieś i folwark w powiecie pińczowskim, gminie Sancygniów, parafii Działoszyce.
Folwark Niewiatrowice należał do dóbr Chmielów.
W 1827 r. było 18 domów, 157 mieszkańców[9]

Według spisu powszechnego z roku 1921 w Niewiatrowicach było 39 domów, 278 mieszkańców[10].

Przypisy

  1. ↑ Wieś Niewiatrowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-04-24], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 814 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 3 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-16].
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87089
  6. ↑ Jednostki organizacyjne gminy Działoszyce. Urząd Gminy Działoszyce. [dostęp 2015-04-16].
  7. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-14].
  8. ↑ Niewiatrowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 382.
  9. 1 2 Niewiatrowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 132.
  10. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. Województwo kieleckie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2015-04-16].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.