Niemiarowość zatokowa oddechowa – fizjologiczna, niewielka zmiana częstości akcji serca, polegająca na przyśpieszeniu rytmu serca podczas wdechu i zwolnieniu rytmu serca podczas wydechu. Dzieje się to na skutek rytmicznego hamowania tonicznej aktywności nerwów błędnych w fazie wdechu[1]. Nerwy przywspółczulne unerwiające serce zawsze przeważają nad nerwami współczulnymi, jeżeli są one pobudzane w tym samym czasie. Zniesienie aktywności nerwów błędnych umożliwia pełne ujawnienie efektów nerwów współczulnych. Zwiększenie powrotu żylnego na skutek zmian wartości ciśnienia w klatce piersiowej podczas wdechu nie jest przyczyną (poprzez odruch Bainbridge’a) powstawania niemiarowości oddechowej rytmu serca. Wynika to ze zbyt dużego opóźnienia w przekazywaniu informacji w splotach współczulnych serca. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy częstość oddechów wynosi mniej niż 6 na minutę

Niemiarowość zatokowa oddechowa jest częstym zjawiskiem u dzieci lub osób młodych. Po 40. roku życia występuje rzadko. Zazwyczaj nie ma znaczenia klinicznego i nie wymaga diagnostyki ani leczenia.

Niemiarowość zatokowa bezładna – niemiarowość rytmu zatokowego pozostająca bez związku z oddychaniem. Może występować w przebiegu organicznych chorób serca.

Kryteria rozpoznania w EKG

  • stwierdzenie cech rytmu zatokowego:
    • częstość akcji serca 60–100/min
    • załamki P dodatnie w odprowadzeniu I, II, aVF a ujemne w aVR
    • zespół QRS występujący po każdym załamku P
  • różnice długości trwania odstępów PP większe niż 160 ms
  • miarowy rytm podczas wstrzymania oddechu (niemiarowość oddechowa)
  • niemiarowy rytm podczas wstrzymania oddechu (niemiarowość bezładna)

Przypisy

  1. ↑ Władysław Traczyk: Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej. Trzebski Andrzej. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 576-577. ISBN 978-83-200-3664-0.

Bibliografia

  • Andrew R. Houghton, David Gray: EKG - jasno i zrozumiale. red. wyd. pol. Waldemar Banasiak ; tł. Maria Jakubowska-Najnigier, Katarzyna Tymińska-Sędek. Bielsko-Biała: a-Medica Press, 2005, s. 27. ISBN 83-88778-86-2.
  • Tomasz Tomasik, Adam Windak, Anna Skalska, Jolanta Kulczycka-Życzkowska, Józef Kocemba: Elektrokardiografia dla lekarza praktyka. Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, 1998, s. 25. ISBN 83-85688-03-X.
  • Traczyk Władysław Z., Trzebski Andrzej: Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. s. 481, 576-577. ISBN 978-83-200-3664-0

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.