Neoregelia karolińska | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
neoregelia | ||
Nazwa systematyczna | |||
Neoregelia L. B. Smith Contr. Gray Herb. 104: 78. 1934[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
R. meyendorffii (E. Regel) C. A. M. Lindman (Billbergia meyendorffii)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Neoregelia[4] (Neoregelia L.B. Sm.) – rodzaj roślin z rodziny bromeliowatych (Bromeliaceae). Obejmuje 97[5][6]–125[7] gatunków. Wszystkie występują w Ameryce Południowej, we wschodniej i południowej części Brazylii oraz w Amazonii[6][7]. Centrum zróżnicowania jest Mata Atlântica we wschodniej Brazylii, gdzie rosną 102 gatunki[8]. Są to rośliny epifityczne rosnące w lasach, ale także naskalne[6], naziemne[9] i heliofity[6].
Do rodzaju tego należą rośliny o najbardziej różnorodnie ubarwionych liściach wśród bromeliowatych – z różnobarwnymi prążkami, paskami i plamami[9]. W efekcie jako rośliny ozdobne uprawia się wiele odmian pochodzących z różnych gatunków i mieszańców[5]. Uprawiane są w ogrodach i na drzewach w strefie klimatu ciepłego (niektóre tolerują niewielkie przymrozki)[9], poza tym w pomieszczeniach[10]. Popularne w uprawie są odmiany neoregelii karolińskiej, zwartej, marmurkowej, N. chlorosticta[10] i N. farinosa[5].
Rośliny te wymagają w uprawie półcienistych[11] lub jasnych stanowisk (jednak bez bezpośredniej ekspozycji latem na światło słoneczne), gruboziarnistego i luźnego substratu, podlewania wodą miękką (także utrzymywania wody od wiosny do jesieni wewnątrz rozety)[12][11] w sposób umiarkowany latem i rzadki zimą[11]. Rozmnaża się je przez podział bocznych odrostów wiosną i latem[11][12].
Nazwa rodzaju utworzona została z przedrostka neo oznaczającego „nowy” i nazwiska botanika i dyrektora Ogrodu Botanicznego w Petersburgu – Eduarda Augusta von Regela[13].
Morfologia
- Pokrój
- Bezłodygowe, zimozielone byliny[11], których liście tworzą płaską lub wzniesioną (rurowatą) rozetę[9]. Korzenie pełnią zwykle tylko funkcję przytrzymującą roślinę do podłoża[6].
- Liście
- Wstęgowate, skórzaste, osiągające zwykle od 30 do 70 cm długości[14], zebrane po 6–30[14] w rozetę w taki sposób, że tworzą w środkowej jej części lejkowaty zbiornik[6]. Na jego brzegu znajdują się krótsze liście[13]. Brzegi blaszki ostro, kolczasto ząbkowane[13]. Liście zwykle zielone, tylko wewnętrzne u nasady rozety często jaskrawo zabarwione (fioletowo, niebiesko, biało, czerwono) – pełnią rolę powabni[5][13]. U odmian uprawnych liście różnorodnie zabarwione[9].
- Kwiaty
- Obupłciowe, szypułkowe, zebrane w spłaszczone, bardzo gęste kwiatostany główkowate lub baldachowate powstające wewnątrz lejka w centrum rozety[6]. U nasady każdego kwiatu znajduje się przysadka[13]. Listki zewnętrznego okółka okwiatu są trzy, prosto wzniesione i zrośnięte w rurkę[13], nieco asymetryczne[6]. Listki wewnętrznego okółka zrośnięte są w dolnej części w rurkę lub wolne, nagie[6]. Pręciki i słupek nie wystają z okwiatu. Zalążnia dolna[6], trójkomorowa[13].
Systematyka
Rodzaj z rodziny bromeliowatych Bromeliaceae, a w jej obrębie z podrodziny Bromelioideae Burnett[15]. W obrębie podrodziny jest najbardziej zróżnicowanym gatunkowo rodzajem z grupy określanej jako 'Nidularioid Complex', obejmującej rośliny o kwiatostanach zagnieżdżonych w lejkowatym zagłębieniu rozety liściowej wypełniającym się wodą. Poza neoregelią do kompleksu tego należą rodzaje: gwiaździca Nidularium, Canistrum, Canistropsis, Edmundoa i Wittrockia[8].
W obrębie rodzaju wyróżniane są następujące podrodzaje: Longipetalopsis i Protoregelia (dawniej oba stanowiły podrodzaj Neoregelia) oraz Hylaeaicum. Dwa pierwsze rosną niemal wyłącznie we wschodniej Brazylii, a ostatni w Amazonii. Różnice w zasięgu, morfologiczne oraz molekularne analizy filogenetyczne potwierdzają, że podrodzaje Neoregelia w dotychczasowym ujęciu tworzą takson parafiletyczny[8]. Podrodzaj Hylaeacium wymaga wyodrębnienia w osobny rodzaj[5][8] – jest bliżej spokrewniony z rodzajem echmea Aechmea niż nie tylko z innymi podrodzajami, ale też innymi rodzajami z kompleksu 'Nidularioid'[8].
- Wykaz gatunków[7]
- Neoregelia abendrothae L.B.Sm.
- Neoregelia alvimii Roeth
- Neoregelia amandae W.Weber
- Neoregelia ampullacea (É.Morren) L.B.Sm.
- Neoregelia angustibracteol ata E.Pereira & Leme
- Neoregelia angustifolia E.Pereira
- Neoregelia atroviridifolia W.Weber & Roeth
- Neoregelia azevedoi Leme
- Neoregelia bahiana (Ule) L.B.Sm.
- Neoregelia binotii (É.Morren) L.B.Sm.
- Neoregelia bragarum (E.Pereira & L.B.Sm.) Leme
- Neoregelia brevifolia L.B.Sm. & Reitz
- Neoregelia brigadeirensis C.C.Paula & Leme
- Neoregelia brownii Leme
- Neoregelia burlemarxii Read
- Neoregelia camorimiana E.Pereira & I.A.Penna
- Neoregelia capixaba E.Pereira & Leme
- Neoregelia carcharodon (Makoy ex Wittm.) L.B.Sm.
- Neoregelia carinata Leme
- Neoregelia carolinae (Beer) L.B.Sm. – neoregelia karolińska[4]
- Neoregelia cathcartii C.F.Reed & Read
- Neoregelia chlorosticta (É.Morren) L.B.Sm.
- Neoregelia coimbrae E.Pereira & Leme
- Neoregelia compacta (Mez) L.B.Sm.
- Neoregelia concentrica (Vell.) L.B.Sm. – neoregelia zwarta[4]
- Neoregelia coriacea (Antoine) L.B.Sm.
- Neoregelia correia-araujoi E.Pereira & I.A.Penna
- Neoregelia crispata Leme
- Neoregelia cruenta (Graham) L.B.Sm.
- Neoregelia cyanea (Beer) L.B.Sm.
- Neoregelia dactyloflammans Leme & L.Kollmann
- Neoregelia dayvidiana Leme & A.P.Fontana
- Neoregelia desenganensis Leme
- Neoregelia diversifolia E.Pereira
- Neoregelia doeringiana L.B.Sm.
- Neoregelia dungsiana E.Pereira
- Neoregelia eleutheropetala (Ule) L.B.Sm.
- Neoregelia eltoniana W.Weber
- Neoregelia farinosa (Ule) L.B.Sm.
- Neoregelia fluminensis L.B.Sm.
- Neoregelia fosteriana L.B.Sm.
- Neoregelia gavionensis Martinelli & Leme
- Neoregelia gigas Leme & L.Kollmann
- Neoregelia guttata Leme
- Neoregelia hoehneana L.B.Sm.
- Neoregelia ibitipocensis (Leme) Leme
- Neoregelia ilhana Leme
- Neoregelia indecora (Mez) L.B.Sm.
- Neoregelia inexspectata Leme
- Neoregelia insulana Leme
- Neoregelia johannis (Carrière) L.B.Sm.
- Neoregelia johnsoniae H.Luther
- Neoregelia kautskyi E.Pereira
- Neoregelia kerryae Leme
- Neoregelia kuhlmannii L.B.Sm.
- Neoregelia lactea H.Luther & Leme
- Neoregelia laevis (Mez) L.B.Sm.
- Neoregelia leprosa L.B.Sm.
- Neoregelia leucophoea (Baker) L.B.Sm.
- Neoregelia leviana L.B.Sm.
- Neoregelia lilliputiana E.Pereira
- Neoregelia lillyae W.Weber
- Neoregelia longipedicellat a Leme
- Neoregelia longisepala E.Pereira & I.A.Penna
- Neoregelia lymaniana R.Braga & Sucre
- Neoregelia macahensis (Ule) L.B.Sm.
- Neoregelia macrosepala L.B.Sm.
- Neoregelia maculata L.B.Sm.
- Neoregelia magdalenae L.B.Sm. & Reitz
- Neoregelia margaretae L.B.Sm.
- Neoregelia marmorata (Baker) L.B.Sm. – neoregelia marmurkowa[4]
- Neoregelia martinellii W.Weber
- Neoregelia mcwilliamsii L.B.Sm.
- Neoregelia melanodonta L.B.Sm.
- Neoregelia menescalii Leme
- Neoregelia mooreana L.B.Sm.
- Neoregelia mucugensis Leme
- Neoregelia myrmecophila (Ule) L.B.Sm.
- Neoregelia nevaresii Leme & H.Luther
- Neoregelia nivea Leme
- Neoregelia odorata Leme
- Neoregelia olens (Hook.f.) L.B.Sm.
- Neoregelia oligantha L.B.Sm.
- Neoregelia paratiensis Leme
- Neoregelia pascoaliana L.B.Sm.
- Neoregelia pauciflora L.B.Sm.
- Neoregelia paulistana E.Pereira
- Neoregelia pendula L.B.Sm.
- Neoregelia pernambucana Leme & J.A.Siqueira
- Neoregelia petropolitana Leme
- Neoregelia pineliana (Lem.) L.B.Sm.
- Neoregelia pontualii Leme
- Neoregelia princeps (Baker) L.B.Sm.
- Neoregelia punctatissima (Ruschi) Ruschi
- Neoregelia retrorsa Leme & L.Kollmann
- Neoregelia richteri W.Weber
- Neoregelia roethii W.Weber
- Neoregelia rosea L.B.Sm.
- Neoregelia rothinessa Leme, H.Luther & W.Till
- Neoregelia rubrifolia Ruschi
- Neoregelia rubrovittata Leme
- Neoregelia ruschii Leme & B.R.Silva
- Neoregelia sanguinea Leme
- Neoregelia sapiatibensis E.Pereira & I.A.Penna
- Neoregelia sarmentosa (Regel) L.B.Sm.
- Neoregelia schubertii Roeth
- Neoregelia seideliana L.B.Sm. & Reitz
- Neoregelia silvimontana Leme & J.A.Siqueira
- Neoregelia simulans L.B.Sm.
- Neoregelia smithii W.Weber
- Neoregelia spectabilis (T.Moore) L.B.Sm.
- Neoregelia spiralipetala (Leme) Wand. & S.E.Martins
- Neoregelia stolonifera L.B.Sm.
- Neoregelia tarapotoensis Rauh
- Neoregelia tenebrosa Leme
- Neoregelia tigrina (Ruschi) Ruschi
- Neoregelia tristis (Beer) L.B.Sm.
- Neoregelia uleana L.B.Sm.
- Neoregelia viridolineata Leme
- Neoregelia viridovinosa Leme & L.Kollmann
- Neoregelia watersiana Leme
- Neoregelia wilsoniana M.B.Foster
- Neoregelia wurdackii L.B.Sm.
- Neoregelia zaslawskyi E.Pereira & Leme
- Neoregelia zonata L.B.Sm.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Poales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-01-28] (ang.).
- 1 2 3 Neoregelia. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2020-01-28].
- 1 2 3 4 Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 108.
- 1 2 3 4 5 David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 630, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 K.Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. IV. Flowering Plants. Monocotyledons. Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae). Berlin, Heidelberg: Springer, 1998, s. 97. ISBN 978-3-642-08378-5.
- 1 2 3 Neoregelia L.B.Sm.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-01-28].
- 1 2 3 4 5 Santos-Silva, F., Venda, A. K. L., Hallbritter, H. M., Leme, E. M. C., Mantovani, A., & Forzza, R. C.. Nested in chaos: Insights on the relations of the “Nidularioid Complex” and the evolutionary history of Neoregelia (Bromelioideae-Bromeliaceae). „Brittonia”. 69, 2, s. 133–147, 2017. DOI: 10.1007/s12228-017-9460-x.
- 1 2 3 4 5 Will Giles: Encyclopedia of Exotic Plants for Temperate Climates. Portland, Or.: Timber Press, 2007, s. 109. ISBN 978-0-88192-785-6.
- 1 2 Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, s. 598-599, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
- 1 2 3 4 5 Christopher Brickell (red.): Encyclopedia of plants & flowers. London, New York, Munich, Melbourne, Delhi: Dorling Kindersley, American Horticultural Society, 2012, s. 641. ISBN 978-0-7566-6857-0.
- 1 2 Moritz Burki, Marianne Fuchs: Leksykon roślin doniczkowych i balkonowych. Warszawa: Świat Książki, 2007, s. 189. ISBN 978-83-247-1838-2.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Wilhelm Lotschert, Gerhard Beese: Collins Photo Guide Tropical Plants. London, Glasgow, Sydney i in.: Harper Collins Publishers, 1994, s. 71. ISBN 0-00-219112-1.
- 1 2 Patrick Mioulane (red.): Rośliny pokojowe. Praktyczna encyklopedia. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2009, s. 396. ISBN 978-83-7575-544-2.
- ↑ Genus: Neoregelia L. B. Sm.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2020-01-28].