An-Nasir ibn Alnas (? - zm. 1088) był piątym władcą z dynastii Hammadydów w Algierii w latach 1062-1088.

An-Nasir objął władzę po Bulugginie ibn Muhammadzie (1055-1062) zamordowanym w 1062. Po załamaniu się władzy Zirydów w Ifrikiji w wyniku najazdu plemienia Banu Hilal (od 1051), An-Nasir był w stanie rozszerzyć wpływy Hammadydów w Maghrebie. Ustanowił wasali w Tunisie i przejął kontrolę nad terenem aż do Kairuanu. Rozciągnął też wpływy nad północną Saharą poprzez wyparcie Ibadytów z Sandraty (1077). Po ustanowieniu Bidżai drugą stolicą, handel morski zyskał znaczenie dla gospodarki. Do wznoszenia Bidżai zostali pozyskani włoscy architekci i rzemieślnicy. Znaczna kontrola szlaków handlowych doprowadziła do wzrostu gospodarczego i rozkwitu królestwa.

Jednakże stabilność królestwa była niepewna, od czasu gdy beduińscy Banu Hilal zaczęli przenikać po podboju Ifrikiji do państwa Hammadydów. Najpierw byli wykorzystywani jako najemnicy przeciw Almorawidom z Maroka - gdy Almorawidzi podbili obszar aż do Algieru w 1081, to zostali zawróceni z pomocą Beduinów. Lecz Banu Hilal nie dali się utrzymać pod kontrolą Hammadydów i w końcu spowodowali upadek królestwa.

Następcą An-Nasira został Mansur ibn Nasir (1088-1102).