Mokrany
Макраны
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

małorycki

Sielsowiet

Mokrany

Wysokość

151[1] m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


669[2]

Nr kierunkowy

+375 1651[3]

Kod pocztowy

225917[3]

Tablice rejestracyjne

1

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mokrany”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mokrany”
Ziemia51°50′N 24°15′E/51,833333 24,250000

Mokrany[4] (biał. Макраны, ros. Мокраны) – wieś w rejonie małoryckim obwodu brzeskiego Białorusi, stanowiąca centrum administracyjne sielsowietu. Wieś leży na magistrali M12 (E85), w pobliżu granicy państwowej z Ukrainą i daje nazwę leżącemu nieopodal drogowemu przejściu granicznemu Mokrany-Domanowo.

Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. Narodzenia Matki Bożej[5].

Historia

Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[6].

11 lutego 1919 roku, po wycofaniu się Niemców, Mokrany zostały zajęte przez polską piechotę z grupy gen. Listowskiego. Trzy dni później pod Mokranami i Małorytą w potyczkach Polacy wzięli do niewoli 60 bolszewickich żołnierzy, w tym 10 oficerów[7].

W czasach II Rzeczypospolitej wieś znajdowała się województwie poleskim, do 12 kwietnia 1928 roku stanowiła siedzibę gminy wiejskiej Mokrany w powiecie kobryńskim, następnie należała do gminy Wielkoryta w powiecie brzeskim[8]. Osadnikiem wojskowym w Mokranach był Stanisław Nowicki, kawaler Orderu Virtuti Militari i wójt gminy Wielkoryta.

W końcu września 1939 roku do Mokran doprowadzono grupę polskich jeńców wojennych z rozbrojonego oddziału Flotylli Rzecznej Marynarki Wojennej. 8 oficerów i podoficerów regularne jednostki sowieckie zabrały ze sobą celem dalszego wywiezienia ich w głąb ZSRR, pozostałych - co najmniej 2 oficerów i 16 podoficerów - przekazano w ręce bojówek ukraińskich z czerwonymi opaskami na rękawach. Te dokonały na nich mordu[9] w dniu 28 września 1939 roku[10]. Wydarzenie to upamiętnia pomnik, odsłonięty w 1991 roku[10].

Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne ZSRR. Należała kolejno do:

  • 1940-1962 - rejonu małoryckiego w obwodzie brzeskim (przejściowo, w latach 1941-1944 - pod okupacją niemiecką),
  • 1962-1965 - rejonu brzeskiego w obwodzie brzeskim (rejon małorycki skasowano[11]),
  • Od 1965 - rejonu małoryckiego w obwodzie brzeskim.

Turystyka

We wsi znajduje się dawny park pałacowy. Półtora kilometra od wsi znajduje się pomnik przyrody - wydma[12].

Przypisy

  1. ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 41 Słup 38 Maloryta, Wojskowy Instytut Geograficzny 1933.
  2. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  3. 1 2 www.belpost.by (ros.)
  4. ↑ Egzonim ustalony przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Zmiany wprowadzone na 66. posiedzeniu Komisji (7 grudnia 2011 roku))
  5. ↑ Православный приход храма Рождества Пресвятой Богородицы в агрогородке Мокраны. pravbrest.by. [dostęp 2021-01-29]. (ros.).
  6. ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 116.
  7. ↑ Lech Wyszczelski: Wstępna faza walk. W: Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 56, 58. ISBN 978-83-11-11934-5.
  8. ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 marca 1928 r. o zmianie granic powiatów na obszarze województwa poleskiego (Dz.U. z 1928 r. nr 45, poz. 427)
  9. ↑ Andrzej Przewoźnik, Jolanta Adamska: Katyń. Zbrodnia. Prawda. Pamięć. Warszawa: Świat Książki, 2010, s. 35. ISBN 978-83-247-2036-1.
  10. 1 2 Krzysztof Komorowski: Boje polskie 1939-1945: przewodnik encyklopedyczny. Warszawa: Bellona, 2009, s. 236. ISBN 978-83-11-10357-3.
  11. ↑ История. Małorycki rejonowy komitet wykonawczy. [dostęp 2011-01-08]. (ros.).
  12. ↑ Памятники природы- Памятники природы республиканского значения - Брестская область. Ministerstwo Przyrody Republiki Białorusi. [dostęp 2011-01-08]. (ros.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.