Mistrzostwa świata
1978 1979 1980
Ilustracja
Liczba uczestników

16

Miejsce

Anglia Crucible Theatre, Sheffield

Zwycięzca

Walia Terry Griffiths

II miejsce

Irlandia Północna Dennis Taylor

Najwyższy break

143 Kanada Bill Werbeniuk

Rozegrane mecze

15

Mistrzostwa Świata w Snookerze 1979 (ang. 1979 Embassy World Snooker Championship) – ostatni a zarazem najważniejszy turniej w sezonie 1978/1979, rozegrany w dniach 16–28 kwietnia 1979 roku w Crucible Theatre w Sheffield.

Obrońca tytułu, Walijczyk Ray Reardon przegrał w meczu ćwierćfinałowym z reprezentantem Irlandii Północnej Dennisem Taylorem 8–13.

Mistrzostwa wygrał Walijczyk Terry Griffiths, który w meczu finałowym pokonał reprezentanta Irlandii Północnej Dennisa Taylora 24–16.

Nagrody

[1]

  • Zwycięzca: L10 000
  • II miejsce: L5 000
  • III miejsce: L3 000
  • IV miejsce: L2 000
  • Ćwierćfinalista: L1 250
  • Ostatnia 16: L1 000
  • Łączna pula nagród: L35 500

Wydarzenia związane z turniejem

  • Tegoroczną edycję snookerowych Mistrzostw Świata wygrał Walijczyk Terry Griffiths. W walce o tytuł pokonał Bernarda Bennetta 9–2 (1. runda kwalifikacji), Jima Meadowcrofta 9–6 (2. runda kwalifikacji), Perrie Mansa 13–8 (1. runda), Alexa Higginsa 13–12 (ćwierćfinał)[1], Eddiego Charltona 19–17 (półfinał)[2], a w finale pokonał reprezentanta Irlandii Północnej Dennisa Taylora 24–16 zdobywając tym samym swój pierwszy tytuł[2][3].
  • Terry Griffiths wygrywając snookerowe Mistrzostwa Świata 1979 stał się pierwszym kwalifikantem (zawodnikiem, który znalazł się w fazie głównej turnieju dzięki przejściu przez kwalifikacje), który zdobył tytuł Mistrza Świata[4].
  • W tegorocznej edycji turnieju swój debiut zaliczyli: przyszły sześciokrotny snookerowy Mistrz Świata Steve Davis oraz Kirk Stevens. Obaj zakończyli swój udział w mistrzostwach już w pierwszej rundzie: Davis przegrywając z Dennisem Taylorem 11–13, Stevens przegrywając z Fredem Davisem 8–13.[5][6]
  • Podczas turnieju wbito 13 breaków stupunktowych. Najwyższy break w wysokości 143 punktów wbity został przez Kanadyjczyka Billa Werbeniuka[7][8][9].

Drabinka turniejowa

[1][10][11]

Pierwsza runda
Lepszy w 25 frame'ach		 Ćwierćfinały
Lepszy w 25 frame'ach		 Półfinały
Lepszy w 37 frame'ach		 Finał
Lepszy w 47 frame'ach
                           
           
 Walia Ray Reardon (1)  13
 Anglia Graham Miles  8  
 Walia Ray Reardon (1)  8
   Irlandia Północna Dennis Taylor (8)  13  
 Irlandia Północna Dennis Taylor (8)  13
 Anglia Steve Davis  11  
 Irlandia Północna Dennis Taylor (8)  19
   Anglia John Virgo  12  
 Anglia John Spencer (4)  11
 Kanada Bill Werbeniuk  13  
 Kanada Bill Werbeniuk  9
   Anglia John Virgo  13  
 Kanada Cliff Thorburn (5)  10
 Anglia John Virgo  13  
 Irlandia Północna Dennis Taylor (8)  16
   Walia Terry Griffiths  24
 Australia Eddie Charlton (3)  13
 Walia Doug Mountjoy  6  
 Australia Eddie Charlton (3)  13
   Anglia Fred Davis (6)  4  
 Anglia Fred Davis (6)  13
 Kanada Kirk Stevens  8  
 Australia Eddie Charlton (3)  17
   Walia Terry Griffiths  19  
 Irlandia Północna Alex Higgins (7)  13
 Anglia David Taylor  5  
 Irlandia Północna Alex Higgins (7)  12
   Walia Terry Griffiths  13  
  Perrie Mans (2)  8
 Walia Terry Griffiths  13  

Kwalifikacje

[1]

Runda 1 (Lepszy w 17 frame'ach)
Walia Doug Mountjoy9–1 Derek Mienie
Walia Terry Griffiths9–2Anglia Bernard Bennett
Anglia Pat Houlihan9–5Anglia John Barrie
Anglia Willie Thorne9–3Australia Jim Charlton
Anglia John Virgo9–0Anglia Maurice Parkin
Anglia John Dunning9–5Irlandia Północna Jack Rea
Anglia Rex Williams9–2Anglia David Greaves
Anglia Jim Meadowcroft9–7 Jimmy Van Rensberg
Anglia Roy Andrewartha9–8Anglia Ray Edmonds
Anglia Steve Davis9–1Australia Ian Anderson
Kanada Kirk Stevens9–1 Roy Amdor
Runda 2 (Lepszy w 17 frame'ach)
Anglia John Virgo9–8Anglia Willie Thorne
Kanada Bill Werbeniuk9–2Anglia Roy Andrewartha
Anglia David Taylor9–8Anglia John Dunning
Walia Doug Mountjoy9–6Anglia Pat Houlihan
Anglia Steve Davis9–2Irlandia Patsy Fagan
Walia Terry Griffiths9–6Anglia Jim Meadowcroft
Kanada Kirk Stevens9–0Anglia John Pulman
Anglia Graham Miles9–5Anglia Rex Williams

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 World Championship 1979. Global Snooker. [dostęp 2012-07-22].
  2. 1 2 Then and Now: Terry Griffiths. Eurosport UK. [dostęp 2012-07-22].
  3. ↑ cajt.pwp.blueyonder.co.uk: World Professional Championship. Chris Turner's Snooker Archive. [dostęp 2012-07-22].
  4. ↑ Shaun Murphy profile. Sporting Life. [dostęp 2012-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-10)].
  5. ↑ Steve Davis at the World Championship. Snooker Database. [dostęp 2012-07-22].
  6. ↑ Kirk Stevens at the World Championship. Snooker Database. [dostęp 2012-07-22].
  7. ↑ Snooker – Spieler, Regeln & Rekorde (May 2011 update). [dostęp 2012-07-22].
  8. ↑ Crucible Centuries. snooker.org. [dostęp 2012-07-22].
  9. ↑ 2004 Embassy World Championship Information. Global Snooker Centre. [dostęp 2012-07-22].
  10. ↑ 1979 World Championships Results Grid. Snooker Database. [dostęp 2012-07-22].
  11. ↑ Embassy World Championship. Snooker Scene. [dostęp 2012-07-22].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.