Milin
wieś
Ilustracja
Pałac w Milinie
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wrocławski

Gmina

Mietków

Liczba ludności (III 2011)

414[1]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

55-081[2]

Tablice rejestracyjne

DWR

SIMC

0877097

Położenie na mapie gminy Mietków
Mapa konturowa gminy Mietków, po prawej znajduje się punkt z opisem „Milin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Milin”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Milin”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Milin”
Ziemia50°58′35″N 16°41′58″E/50,976389 16,699444[3]

Milin (niem. Fürstenau) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Mietków.

Milin uzyskał lokację miejską przed 1293 rokiem, zdegradowany w 1314 roku[4].

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 414 mieszkańców[1]. Jest trzecią co do wielkości miejscowością gminy Mietków.

Położenie

Wieś położona na równinie wrocławskiej, w obszarze Parku Krajobrazowego "Doliny Bystrzycy".

Nazwa

Pierwotna nazwa miejscowości Strose (Stróża) oznaczała strażnicę, niemiecka nazwa Fürstenau po polsku znaczy książęca niwa, obecna nazwa nadana w roku 1945 wywodzi się od przymiotnika miły[5].

  • 1254 r. - Strose
  • 1297 r. - Fürstenow
  • 1298 r. - Furstenowe
  • 1299 r. - Furstinowe
  • 1300 r. - Wirstnow
  • 1318 r. - Wurstenow
  • 1326 r. - Furstenau
  • 1666 r. - Fürstenau
  • 1795 r. - Fuerstenau
  • XVII wiek - podział na Nieder (Dolny) i Ober (Górny) Fürstenau (Milin)

Historia

Pierwsze informacje dotyczące Milina pojawiły się w dokumentach Henryka III (księcia wrocławskiego) i Bolka (księcia świdnickiego), w których był traktowany jako miasto targowe. Po 1299 stracił prawa miejskie na rzecz Kątów Wrocławskich. W latach 1765-1766 utworzono parafię ewangelicką. Przy wsparciu właściciela Milina, Henryka, księcia pruskiego, wybudowano konstrukcję szkieletową kościoła ewangelickiego, rozbudowanego następnie w latach 1902-1904 i zniszczonego po wojnie. Znaczna część wsi spłonęła na skutek pożaru w 1824.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:

  • zespół pałacowy, z XVII-XVIII w.:
    • pałac-dwór, renesansowy z początków XVII wieku, pierwotnie otoczony fosą, został przebudowany w latach 1749-1750 i w XIX wieku. Murowany, trójskrzydłowy, zbudowany na planie podkowy, dwutraktowy i dwukondygnacyjny, pokryty jest dachami dwuspadowymi. Portal wejściowy na osi elewacji frontowej oflankowany (otoczony) jest pilastrami podtrzymującymi gzyms i kamienne wazony. Niegdyś mieściła się w nim szkoła podstawowa, a obecnie mieszkania prywatne. Budynek jest własnością gminy Mietków. W 2008 roku dokonano wymiany wszystkich belek stropowych oraz pokrycia dachowego
    • park

inne zabytki:

  • pomnik św. Jana Nepomucena, barokowa figura z 1733 roku stojąca na trójbocznym cokole przy kościele pw. św. Michała Archanioła. Z jednej strony cokołu przedstawiona jest scena spowiedzi królowej Zofii, a z drugiej, zrzucenie Jana Nepomucena z mostu do Wełtawy. Z przodu tablica inskrypcyjna z napisem po łacinie głosi: Świętemu Janowi Nepomucenowi z uwielbienia wzniósł pobożny Piotr Beker. Na cokole herby rodów von: Petrasch i Becker, fundatorów pomnika[7]
  • trzy pomniki
  • gorzelnia w ruinie
  • kościół ewangelicki w ruinie

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 794 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80643
  4. ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 52-53.
  5. ↑ Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska, T. 8 Mię-Niż, pod red. Stanisławy Sochackiej, Opole, 2005
  6. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 234. [dostęp 2012-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
  7. ↑ Tam wojna, a tu wieś spokojna, czyli o pałacu w Milinie i jego mieszkańcu. [dostęp 2023-10-03]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.