Mikołaj Danilewicz
Herb
Herb Ostoja
miecznik wiłkomierski
podstarości wiłkomierski
podsędek wiłkomierski
elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego
Data śmierci

po 1699

Wiłkomierz, miasto, z którym związany był Mikołaj Danilewicz

Mikołaj Danilewicz (Danielewicz) herbu Ostoja (zm. po 1699) – dziedzic dóbr Wierzchówka, Ołseta i innych, miecznik wiłkomierski, podsędek wiłkomierski, podstarości wiłkomierski, elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.

Życiorys

Mikołaj Danilewicz przyszedł na świat w rodzinie szlacheckiej wywodzącej się z Wielkiego Księstwa Litewskiego, należącej do rodu heraldycznego Ostojów (Mościców)[1][2][3]. O nim i o jego rodzinie pisał Kasper Niesiecki w Herbarzu polskim[1]. Posiadał dobra Wierzchówka[4], Ołseta i inne[5]. Posłował na Sejm elekcyjny w 1669 roku będąc w tym czasie miecznikiem wiłkomierskim[6][7]. W latach 1670-1686 pełnił funkcję podstarościego wiłkomierskiego a następnie od roku 1685/6 obejmował urząd podsędka wiłkomierskiego. Miał być podstolim wendeńskim lecz nie utrzymał się na urzędzie[8].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 301.
  2. A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. IV, s. 80-84.
  3. S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. III, s. 64.
  4. Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., A. Rachuba (oprac.), Warszawa 1989, s. 166.
  5. Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., A. Rachuba (oprac.), Warszawa 1989, s. 250.
  6. J. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz., Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie (red. Władysława Semkowicza), t. I, s. 38.
  7. A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. IV, s. 81.
  8. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy. Tom I. Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, A. Rachuba (red.), H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk (oprac.), Warszawa 2004, s. 462, 464, 641.

Bibliografia

  • K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. III, s. 301.
  • A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. IV, s. 80-84.
  • S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. III, s. 64.
  • Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo wileńskie 1690 r., A. Rachuba (oprac.), Warszawa 1989, s. 166, 250.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego Spisy. Tom I. Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, A. Rachuba (red.), H. Lulewicz, A. Rachuba, P. P. Romaniuk (oprac.), Warszawa 2004, s. 433, 434, 462, 464, 641.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.