Miguel Layún
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Miguel Arturo Layún Prado

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1988
Córdoba

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[infobox 1]
Lata Klub Wyst. Gole
2006 Gallos Caliente 3 (0)
2007–2009 Veracruz 58 (1)
2009–2010 Atalanta 2 (0)
2010 → América (wyp.) 10 (1)
2010–2014 América 132 (14)
2015–2016 Watford 20 (1)
2015–2016 → Porto (wyp.) 27 (5)
2016–2018 Porto 23 (1)
2018 → Sevilla (wyp.) 16 (2)
2018–2019 Villarreal 8 (0)
2019–2021 Monterrey 73 (3)
2021–2023 América 68 (1)
W sumie: 440 (29)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013–2020  Meksyk 73 (6)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF
złoto Stany Zjednoczone/Kanada 2015

Miguel Arturo Layún Prado (ur. 25 czerwca 1988 w Córdobie) – meksykański piłkarz pochodzenia hiszpańskiego i libańskiego występujący na pozycji prawego obrońcy, reprezentant Meksyku.

Kariera klubowa

Layún posiada korzenie libańskie i hiszpańskie – jego dziadek ze strony ojca Youssef Layun wyemigrował w 1975 roku z Libanu do Meksyku, uciekając przed wojną domową, zaś dziadek ze strony matki Guillermo Prado przybył do Meksyku z Hiszpanii[1]. Swoją karierę piłkarską rozpoczynał jako osiemnastolatek w zespole Querétaro FC, lecz mimo treningów z pierwszą drużyną nie zdołał w jego barwach zagrać w żadnym spotkaniu i występował jedynie w drugoligowych rezerwach klubu – Gallos Caliente. Na początku 2007 roku przeszedł do ekipy Tiburones Rojos de Veracruz, gdzie za kadencji urugwajskiego szkoleniowca Aníbala Ruiza zadebiutował w meksykańskiej Primera División, 28 kwietnia 2007 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Necaxą. Mimo początkowej roli rezerwowego z biegiem czasu zyskiwał coraz pewniejsze miejsce w wyjściowej jedenastce Veracruz, a w sezonie 2007/2008, zakończonym spadkiem klubu do drugiej ligi, był już podstawowym graczem ekipy. Mimo relegacji zdecydował się pozostać na kolejny rok w drużynie z portowego miasta, w drugiej lidze także notując regularne występy.

Latem 2009 Layún za sumę 900 tysięcy euro przeniósł się do włoskiej ekipy Atalanta BC z miasta Bergamo, podpisując z nią dwuletnią umowę. W Serie A zadebiutował 27 września 2009 w zremisowanej 1:1 konfrontacji z Chievo, zostając tym samym pierwszym Meksykaninem, który zdołał rozegrać spotkanie w najwyższej klasie rozgrywkowej we Włoszech. Nie potrafił sobie jednak wywalczyć miejsca w wyjściowym składzie, pozostając wyłącznie rezerwowym ekipy prowadzonej przez Antonio Conte. Po upływie zaledwie sześciu miesięcy powrócił zatem do ojczyzny, na zasadzie półrocznego wypożyczenia zasilając zespół Club América z siedzibą w stołecznym mieście Meksyk. W barwach tej drużyny zdobył swojego premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej, 2 maja 2010 w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Tolucą.

W lipcu 2010 Layún na zasadzie wolnego transferu przeszedł do Amériki na stałe. Mimo początkowych kiepskich występów, przez które stał się obiektem drwin wśród kibiców, został jednym z najważniejszych graczy drużyny. W wiosennym sezonie Clausura 2013 wywalczył z zespołem, prowadzonym wówczas przez Miguela Herrerę, swojego byłego trenera z Veracruz, pierwszy w karierze tytuł mistrza Meksyku, pełniąc rolę kluczowego zawodnika linii defensywy. Pół roku później, podczas jesiennych rozgrywek Apertura 2013, zanotował natomiast wicemistrzostwo kraju, a we wrześniu 2014 po odejściu Aquivaldo Mosquery został wybrany nowym kapitanem drużyny.

9 stycznia 2015 roku ogłoszono transfer Layúna do występującej wówczas w angielskiej Championship drużyny Watford. Zawodnik podpisał 4,5-letni kontrakt i otrzymał koszulkę z numerem 7. Dzień później zadebiutował w rozgrywkach w meczu przeciwko Huddersfield Town. W całym sezonie 2014/2015 rozegrał 17 meczów ligowych, a jego drużyna awansowała do Premier League. W debiutanckim meczu na najwyższym szczeblu rozgrywkowym w Anglii zdobył bramkę w spotkaniu przeciwko Evertonowi.

W ostatnim dniu letniego okienka transferowego 2015 roku ogłoszono, że Meksykanin odchodzi do zespołu FC Porto na zasadzie rocznego wypożyczenia z opcją wykupu za kwotę 6 milionów Euro. Szansę debiutu w nowym klubie otrzymał 12 września 2015 roku w meczu ligowym przeciwko FC Arouca. 4 listopada zaliczył premierowe trafienie dla nowego klubu w wygranym 3-1 meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów przeciwko Maccabi Tel Awiw. 28 maja 2016 roku władze klubu ogłosiły, że skorzystały z możliwości wykupienia zawodnika za wcześniej ustaloną kwotę i tym samym Miguel stał się zawodnikiem FC Porto na stałe.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2006/2007 Gallos Caliente Meksyk  Ascenso MX 3 0
2006/2007 Tiburones Rojos de Veracruz Liga MX 1 0
2007/2008 30 0
2008/2009 Ascenso MX 27 1
2009/2010 Atalanta BC Włochy  Serie A 2 0
2009/2010 Club América Meksyk  Liga MX 10 1
2010/2011 38 1
2011/2012 11 0
2012/2013 33 2
2013/2014 33 5
2014/2015 11 6
Watford Anglia  Football League Championship 17 0
2015/2016 Premier League 3 1
FC Porto Portugalia  Primeira Liga 25 3
2016/2017 16 1
2017/2018 6 0
Sevilla FC Hiszpania  Primera División 16 2
2018/2019 Villarreal CF 8 0

Kariera reprezentacyjna

W 2013 roku Layún został powołany przez selekcjonera José Manuela de la Torre na Złoty Puchar CONCACAF. Właśnie na tym turnieju, 11 lipca 2013 w wygranym 2:0 meczu fazy grupowej z Kanadą, zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Meksyku. Podczas tych rozgrywek pełnił rolę podstawowego zawodnika swojej kadry, występując we wszystkich czterech spotkaniach, zaś meksykańska drużyna, złożona wówczas wyłącznie z graczy występujących na krajowych boiskach, odpadła z turnieju w półfinale. Premierowe gole w drużynie narodowej strzelił 28 maja 2014 w wygranym 3:0 sparingu z Izraelem, dwukrotnie wpisując się na listę strzelców. W tym samym roku znalazł się w ogłoszonym przez szkoleniowca Miguela Herrerę składzie na Mistrzostwa Świata w Brazylii, gdzie miał niepodważalne miejsce w wyjściowym składzie i rozegrał wszystkie możliwe mecze od pierwszej do ostatniej minuty – w fazie grupowej z Kamerunem (1:0), Brazylią (0:0) i Chorwacją (3:1) oraz w 1/8 finału z Holandią (1:2), notując bardzo udane występy. Meksykanie odpadli ostatecznie z mundialu w 1/8 finału.

Przypisy

  1. ↑ Beit Milleit distraught after Mexico defeat. The Daily Star, 1 lipca 2014. [dostęp 2014-09-14]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.