Mieczysławowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

włocławski

Gmina

Izbica Kujawska

Liczba ludności (2022)

26[1]

Strefa numeracyjna

54

Kod pocztowy

87-865[2]

Tablice rejestracyjne

CWL

SIMC

0863126

Położenie na mapie gminy Izbica Kujawska
Mapa konturowa gminy Izbica Kujawska, na dole znajduje się punkt z opisem „Mieczysławowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mieczysławowo”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Mieczysławowo”
Położenie na mapie powiatu włocławskiego
Mapa konturowa powiatu włocławskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mieczysławowo”
Ziemia52°21′36″N 18°47′14″E/52,360000 18,787222[3]

Mieczysławowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Izbica Kujawska.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mieczysławowo, po jej zniesieniu w gromadzie Brdów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.

Mieczysławowo jest siedzibą sołectwa w gminie Izbica Kujawska, w skład którego wchodzą wsie: Mieczysławowo oraz Śmielnik.

Położenie

Mieczysławowo położone jest na Kujawach, w południowej części gminy Izbica Kujawska. Od północy graniczy ze wsią Śmielnik, od zachodu ze wsią Modzerowo, od wschodu z osadą Słubin (w sołectwie Nowa Wieś) oraz wsią Ciepliny, z kolei od południa graniczy ze wsiami Stypin oraz Korzecznik-Szatanowo, obydwie w gminie Babiak. Południowa granica Mieczysławowa stanowi również granicę powiatu włocławskiego z powiatem kolskim, oraz granicę województwa kujawsko-pomorskiego z województwem wielkopolskim.

Obszar wsi, według regionalizacji fizycznogeograficznej, położony jest w megaregionie Pozaalpejska Europa Środkowa, prowincji Niż Środkowoeuropejski, podprowincji Pojezierze Południowobałtyckie, prowincji pojezierze Wielkopolskie, mezoregionie Pojezierze Kujawskie, mikroregionie Pagórki Piotrkowskie[4].

Historia

Obszar wsi był zamieszkany od co najmniej neolitu, o czym świadczy występowanie stanowisk archeologicznych na terenie wsi oraz położone w pobliżu grobowce megalityczne we wsiach Wietrzychowice, Gaj oraz Sarnowo. Na terenie wsi zidentyfikowano, w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski (AZP), następujące stanowiska archeologicznie[5]:

Lp. Numer obszaru AZP Numer stanowiska na obszarze AZP Numer stanowiska w miejscowości Obiekt Chronologia Kultura
1. 53–45 061 01 ślady osadnictwa neolit pucharów lejkowatych
2. 53–45 062 02 ślady osadnictwa neolit
osada średniowiecze wczesne faza E - F
3. 53–45 063 03 ślady osadnictwa neolit pucharów lejkowatych
4. 53–45 064 04 ślady osadnictwa epoka kamienia
ślady osadnictwa epoka brązu łużycka
osada późne średniowiecze

W czasach nowożytnych tereny wsi wchodziły w skład Dóbr izbickich. Początki wsi wiążą się z osiedleniem kolonistów niemieckich w poł. XIX wieku. Od 1855 roku Dobra izbickie były w posiadaniu Marii Słubickiej na Słubicach h. Prus (I) (córki generała Augustyna Słubickiego), które odziedziczyła po swojej matce Łucji Zboińskiej z Ossówki h. Ogończyk. Majątkiem zarządzała wspólnie ze swoim mężem hrabią Mieczysławem Miączyńskim z Miączyna h. Suchekomnaty.

Wieś została założona w roku 1855. Zgodnie z treścią aktu, podpisanego przez pełnomocnika właścicieli, z 14 lipca 1855 r. na terenie Dóbr Izbickich zostaną osiedleni koloniści niemieccy. W drugim akcie, zawartym w roku 1861, właściciele nadali 4 morgi ziemi nauczycielowi ewangelickiemu, w tym 0,5 morgi z przeznaczeniem na cmentarz. W obydwóch tych dokumentach, koloniści zostali także zobowiązani do świadczeń rzeczowych dla proboszcza parafii rzymskokatolickiej w Modzerowie. Pierwszymi osadnikami byli m.in.: Gottlob Schinke, Gottlieb Krieger, Johann Policki, Daniel Matz, Gottlob Litke, Gottfried Liedke, Gottlieb Tonn i Ludwig Nikel[6]. Wieś się rozwijała – w 1885 roku 40 domostw zamieszkiwało 340 mieszkańców, uprawiających 736 mórg ziemi[7].

Prawdopodobnie od początków osadnictwa istniała we wsi szkoła ewangelicka, potwierdzona w dokumentach z roku 1867. W 1910 roku społeczność Kantoratu w Mieczysławowie zbudowała murowaną szkołę i dom modlitewny (z salą modlitewną i domem nauczyciela). Szkoła została oficjalnie otwarta we wrześniu 1910 r., w święto Michała Archanioła, przez pastora parafii przedeckiej Ferdinanda Karla Buschmann’a i pastora parafii dąbskiej Antoniego Rutkowskiego. Nauczycielem i Kantorem w Mieczysławowie był wtedy Wilhelm Lorenz. Dwukrotnie w roku mszę świętą w Kantoracie odprawiał pastor przedecki, na co dzień mszy przewodniczył miejscowy nauczyciel (kantor), ponadto prowadzono także nauki badania Biblii (tzw. Bibelstunden). W 1925 r. powstała szkoła podstawowa z polskim językiem wykładowym (wcześniej język niemiecki). W 1935 r. nauczycielem i kantorem był Rudolf Weber. Do szkoły uczęszczały zarówno dzieci protestanckie (40 osób) jak i katolickie[6]. Na jesieni 1945 roku ponownie, po przerwie spowodowanej II wojną światową, rozpoczęto naukę w szkole. Szkoła podstawowa istniała do połowy lat 90. XX wieku, w ostatnich latach jako Filia Szkoły Podstawowej nr 1 w Izbicy Kujawskiej, szkołę zlikwidowano w roku 1996.

W roku 1954, zgodnie z reformą podziału administracyjnego[8], Mieczysławowo zostało siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej gromady Mieczysławowo[9], w skład której wchodziły wsie: Mieczysławowo, Modzerowo, Nowa Wieś, Stypin, Szatanowo, Ciepliny oraz Kolonia Ciepliny.

Nazwa

Nazwa miejscowości pochodzi od imienia założyciela i właściciela wsi Mieczysława Miączyńskiego. Wieś została założona pod nazwą Mieczysław[6], w późniejszym okresie używana była nazwa Mieczysławów, głównie wśród ewangelickich mieszkańców wsi (w ten sposób była określana jeszcze w l. 30. XX wieku w opracowaniu dotyczącym parafii ewangelicko-augsburskiej w Przedczu[6]). Ostateczna nazwa wsi Mieczysławowo ukształtowała się w II poł. XIX wieku, głównie wśród katolickich mieszkańców wsi (w ten sposób zapisywano ją m.in. w księgach metrykalnych parafii rzymskokatolickiej w Modzerowie[10]).

W czasie okupacji niemieckiej, podczas II wojny światowej, miejscowość nosiła nazwę Schulzenheim.

Ludność

Rok Ludność
1885 340[7]
1998 90[11]
2002 51[11]
2009 39[11]
2011 33[11]
2022 26

Sąsiednie wsie

Śmielnik, Modzerowo, Korzecznik-Szatanowo, Stypin, Ciepliny, Słubin, Chociszewo

Zobacz też: Mieczysławowo, Mieczysławów

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 785 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79586
  4. ↑ Internetowy Atlas Województwa Kujawsko-Pomorskiego, www.atlas.kujawsko-pomorskie.pl
  5. ↑ Załącznik do uchwały Nr XXXVII/339/14 Rady Powiatu we Włocławku z dnia 26 września 2014 r.
  6. 1 2 3 4 Eduard Kneifel, Die evangelisch - augsburgischen Gemeinden der Kalischer Diözese., Poznań: Wyd. Papierodruk, 1937, s. 184-193.
  7. 1 2 Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VI, F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa: Wyd. Druk „Wieku”, 1885, s. 328.
  8. ↑ Ustawa z dnia 25.09.1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych, Dz.U. 1954 nr 43 poz. 191
  9. ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu. 1954, nr 20, poz. 100, str. 102
  10. ↑ http://www.szukajwarchiwach.pl/54/787/0/-/40/skan/full/7s85QBJf_PlVRoC0YyPhSQ, akt nr 3
  11. 1 2 3 4 Baza Danych Lokalnych. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2011-12-10]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.