Microdochium nivale
Ilustracja
.
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Sordariomycetes

Rząd

Amphisphaeriales

Rodzina

Amphisphaeriaceae

Rodzaj

Microdochium

Gatunek

Microdochium nivale

Nazwa systematyczna
Microdochium nivale (Fr.) Samuels & I.C. Hallett
Trans. Br. mycol. Soc. 81(3): 479 (1983)
Pleśń śniegowa wywołana przez Microdochium nivale

Microdochium nivale (Fr.) Samuels & I.C. Hallett – gatunek grzybów należący do klasy Sordariomycetes[1]. Jest głównym sprawcą pleśni śniegowej, wywołuje także przed i powschodową zgorzel siewek i fuzariozę kłosów zbóż[2].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Microdochium, Amphisphaeriaceae, Amphisphaeriales, Xylariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1849 r. Elias Fries nadając mu nazwę Lanosa nivalis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu Gary Joseph Samuels i Ian Charles Hallett w 1983 r.[1]

Synonimy[3]:

  • Microdochium nival (Fr.) Samuels & I.C. Hallett 1983 var. nivale
  • Monographella divergens (Rehm) Petr. 1924
  • Monographella nivalis (Schaffnit) E. Müll. 1977
  • Monographella nivalis var. neglecta (Krampe) Gerlach 1980
  • Monographella nivalis (Schaffnit) E. Müll. 1977 var. nivalis
  • Sphaerulina divergens Rehm 1913

Microdochium nivale to anamorfa. Telemorfą jest Monographella nivalis[4].

Morfologia

Grzyb mikroskopijny, kriofil, mogący rozwijać się w niskich temperaturach (około 0 °C). Tworzy sporodochia z krótkimi, 1-3 komórkowymi konidioforami, nierozgałęzionymi i zazwyczaj prostymi konidioforami. Na ich szczycie znajduje się cylindryczna, prosta lub wygięta i zwężona w wierzchołkowej części komórka konidiotwórcza[5]typu annelida. Powstają w niej drobne, 2–3–komórkowe konidia o rozmiarach 13–27 × 2,4–3,8 μm. Teleomorfa ma niewielkie znaczenie w rozprzestrzenianiu choroby. Tworzy całkowicie zanurzone w tkankach roślin czarne perytecja o rozmiarach 120–180 × 100–150 μm. Worki mają rozmiar 60–180 × 6–9 μm. Powstają w nich hialinowe, 1–3 komórkowe askospory o rozmiarach 10–18 × 3,5–4,5 μm[4].

Grzyb zimuje na martwych częściach roślin[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-23] (ang.).
  2. ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
  3. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2016-12-11] (ang.).
  4. 1 2 3 Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, s. 282, ISBN 978-83-09-01077-7.
  5. ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.