Michał Oczapowski
Ilustracja
Michał Oczapowski – grafika stworzona przez Maksymiliana Fajansa
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1788
Pociejki

Data i miejsce śmierci

9 stycznia 1854
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Wawrzyszewski

Zawód, zajęcie

agronom

Odznaczenia
Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)
Centralna Biblioteka Rolnicza im. Michała Oczapowskiego na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie
Grób Michała Oczapowskiego na Cmentarzu Wawrzyszewskim

Michał Oczapowski (ur. 11 maja 1788 w Pociejkach koło Nowogródka, zm. 9 stycznia 1854 w Warszawie) – polski agronom, profesor Cesarskiego Uniwersytetu Wileńskiego, pionier doświadczalnictwa rolniczego, teoretyk rolnictwa[1].

Rodzina

Jego braćmi byli: Jan i Antoni Oczapowscy. Jego synem był Józef Bohdan Oczapowski, przedstawiciel nauki administracji i prawa administracyjnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego do 1876.

Życiorys

Absolwent gimnazjum w Słucku. Ukończył studia matematyczno-fizyczne na uniwersytecie w Wilnie w 1812 w stopniu doktora. W latach 1812–1819 administrował dobrami barona Rönne na Litwie i w Królestwie Polskim. Wprowadził tam nowoczesną gospodarkę rolną oraz zniósł pańszczyznę. Jednocześnie ogłaszał pierwsze prace naukowe w „Dzienniku Wileńskim”. Prowadząc starania o objęcie Katedry Gospodarstwa Wiejskiego na uniwersytecie w Wilnie (wakującej od 1803), odbył w latach 1819–1822 podróż naukową do Niemiec (studia m.in. u A. Thaera w Moglin), Holandii, Francji i Anglii. Od 1822 był profesorem rolnictwa na uniwersytecie w Wilnie do chwili jego zamknięcia w 1832. W tym czasie obok wykładów uniwersyteckich prowadził doświadczenia rolnicze w majątkach należących do uniwersytetu, ogłosił liczne prace naukowe i podręczniki z różnych gałęzi rolnictwa (propagujące m.in. racjonalną uprawę i przeróbkę lnu i konopi).

Dzięki jego staraniom uruchomiono w Warszawie drugą w Europie (po Rothemstead w Anglii) stację doświadczalną uprawy roślin pod nazwą Instytutu Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa znajdującą się na Marymoncie[2]. W latach 1836–1853 był dyrektorem tej instytucji. Powszechnie uznawany za prekursora rozwoju nowoczesnego rolnictwa na ziemiach polskich. Członek – korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1846-1854)[3].

Upamiętnienie

Prace

  • Gospodarstwo wiejskie obejmujące w sobie wszystkie gałęzie przemysłu rolniczego teoretyczno-praktycznie wyłożone przez Michała Oczapowskiego (t. 1-12), Warszawa 1835-1857:
    • T. 1. Agronomia, czyli Nauka o gruntach, ich własnościach, wpływie na nie zewnętrznych okoliczności, oraz o klasyfikacyi ich ekonomicznej dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 2. O nawozach zwierzęcych, roślinnych i mineralnych a mianowicie ich przyrodzeniu, przysposobieniu, użyciu i skuteczności dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 3. Uprawa mechaniczna gruntu wraz z opisaniem potrzebnych do tego narzędzi dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 4. Uprawa, czyli Rozmnażanie roślin w ogólności dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 5. Uprawa zbóż i roślin groszkowych dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 6. Uprawa roślin fabrycznych, czyli handlowych dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 7. Uprawa roślin okopowych i pastewnych wraz z nauką o łąkach i pastwiskach dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 8. Zasady ogólne hodowli bydląt domowych, a w szczególności chów owiec dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 9. Hodowla koni obejmująca w sobie poprawę ich, uszlachetnianie tudzież pielęgnowanie i utrzymanie tak w stadach jako też w gospodarstwie dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 10. Hodowla bydła rogatego i świń wraz z wykładem gospodarstwa nabiałowego, tuczenia i innych korzyści dla pożytku praktycznych gospodarzy.
    • T. 11. Nauka ekonomii, czyli zarządu gospodarstwa. t. 1.
    • T. 12. Nauka ekonomii, czyli zarządu gospodarstwa. t. 2.
  • Zasady chemii rolnej. 1818.
  • Zasady agronomii, czyli nauki o gruntach. Wilno 1819.
  • Zasady rolnictwa rozumowanego Albrechta Thaera. Wykład skrócony przez Michała Oczapowskiego. cz. 1, Wilno 1819.
  • Sposób klasyfikowania gruntów. 1825.
  • O roli jej uprawie i pielęgnowaniu roślin gospodarskich. Wilno 1825.
  • O nauce gospodarstwa wiejskiego w ogólności, a mianowicie: o potrzebie i pożytkach szkół praktycznych rolniczych. Warszawa 1834.
  • Uprawa buraków cukrowych podług najnowszych doświadczeń dla pożytku praktycznych gospodarzy. Warszawa 1837.
  • Rzut oka na teraźniejszy stan gospodarstwa w klimacie północnym. t. 1-2, Wilno 1828-1830.

Nagrody i odznaczenia

Za swoją służbę otrzymał odznaczenia[4]:

Przypisy

  1. Iłowiecki 1981 ↓, s. 190.
  2. Iłowiecki 1981 ↓, s. 191.
  3. Provinzial-Handbuch der Königreich Galizien und Lodomerien für das Jahr 1850, s. 562; 1851, s. 626; 1852, s. 611; 1853, s. 619; 1854, s. 635.
  4. 1 2 Stanisław Mercik. Michał Oczapowski – prekursor nauk rolniczych w Polsce (1788-1854). „Postępy Nauk Rolniczych”. 5–6, s. 139–145, 2009. ISSN 0032-5547.
  5. Medal im. Michała Oczapowskiego na stronie Polskiej Akademii Nauk (dostęp 25.02.2024)

Bibliografia

  • Maciej Iłowiecki: Dzieje nauki polskiej. Warszawa: Interpress, 1981. ISBN 83-223-1876-6.
  • Biogram Michała Oczapowskiego w: Adam Mieczyński. Marymont pod Warszawą. Tygodnik Ilustrowany”. 71, 7 maja 1869. 
  • Jan Pająk, Michał Oczapowski Warszawa 1951.
  • Irena Godlewska, Michał Oczapowski Warszawa 1965.
  • Stanisław Brzozowski. Życie i działalność Michała Oczapowskiego. „Postępy Nauk Rolniczych”. R. 36(41), 1989. ISSN 0032-5547. 
  • Leszek Malicki, Michał Oczapowski – prekursor nauk agrotechnicznych w Polsce. Postępy Nauk Rolniczych R. 36(41) 1989.
  • Stanisław Moskal, Michał Oczapowski jako gleboznawca i chemik rolny. Postępy Nauk Rolniczych R. 36(41) 1989.
  • Maria Radomska, Chów i hodowla zwierząt w pracach Michała Oczapowskiego. Postępy Nauk Rolniczych R. 36(41) 1989
  • Antoni Rutkowski, Oczapowski na tle rozwoju wiedzy i nauki rolniczej. Postępy Nauk Rolniczych R. 36(41) 1989.
  • Zygmunt Wojtaszek, Poglądy Michała Oczapowskiego na organizację i ekonomikę rolnictwa. Postępy Nauk Rolniczych R. 36(41) 1989.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.