Henryk Jasiorowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1926
Grójec

Data śmierci

16 sierpnia 2017

profesor nauk rolicznych
Alma Mater

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego

Profesura

1967

Rektor
Uczelnia

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego

Okres spraw.

1975–1981

Poprzednik

Zbigniew Muszyński

Następca

Maria Joanna Radomska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Henryk Jasiorowski (ur. 7 czerwca 1926 w Grójcu, zm. 16 sierpnia 2017) – polski przedstawiciel nauk rolniczych, zootechnik, specjalizujący się w genetyce, hodowli i produkcji zwierzęcej na świecie, w latach 1975–1981 rektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopsko-rzemieślniczej. Edukację rozpoczął w grójeckim gimnazjum w 1938. W 1945 ukończył tamtejsze liceum. W latach 1945–1950 studiował na Wydziale Rolniczym SGGW. Po ukończeniu studiów został tam asystentem w Katedrze Hodowli Zwierząt. W 1956 obronił doktorat, a w 1961 został docentem. W 1967 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1978 – profesorem zwyczajnym. W latach 1975–1981 był rektorem SGGW.

Należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1978 do 1981 był członkiem Komitetu Warszawskiego PZPR, a od 1978 do 1979 także członkiem egzekutywy tego komitetu[1].

Od 1956 do 1975 pracował w Instytucie Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN w Jastrzębcu, a w latach 1961–1969 był dyrektorem instytutu. Od 1969 do 1975 i ponownie od 1983 do 1989 był dyrektorem Wydziału Produkcji Zwierzęcej i Weterynarii FAO w Rzymie. Następnie – do 1990 – pełnił funkcję zastępcy dyrektora generalnego FAO do spraw Rolnictwa. Potem kontynuował pracę w SGGW. Na emeryturę przeszedł w 1996, podejmując pracę społeczną w rolniczych organizacjach pozarządowych.

Był autorem ponad dwustu prac naukowych w czasopismach polskich i zagranicznych. Był członkiem Akademii Nauk Rolniczych Włoch, Hiszpanii, Rosji i Słowacji. Otrzymał doktoraty honoris causa: uniwersytetu w Stuttgarcie, Akademii Rolniczej w Lublinie, SGGW, a także Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Został odznaczony wieloma państwowymi odznaczeniami zarówno państwowymi, jak i zagranicznymi.

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Grójcu.

Odznaczenia

Otrzymał m.in. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (postanowieniem z 5 listopada 1999).

Wybrane publikacje

  • Podstawy produkcji zwierzęcej (1954, wspólnie z Janem Kossakowskim)
  • Jak zorganizować chów bydła w spółdzielni produkcyjnej (1955, wspólnie z Władysławem Szewczykiem)
  • Preparaty mlekozastępcze w żywieniu cieląt (1964)
  • Krowa mleczna (1968)
  • Chów zwierząt: podręcznik dla szkół przysposobienia rolniczego (1968, współautor)
  • Użytkowanie bydła (1972, redakcja pracy zbiorowej)
  • Ocena przydatności włoskich ras bydła mięsnego do krzyżowania z polskimi krowami fryzyjskimi (1996, redakcja pracy zbiorowej, ISBN 83-86980-28-1)

Przypisy

  1. ↑ Informacje w BIP IPN. [dostęp 2022-04-18].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.