Michał Chyliński
Ilustracja
Michał Chyliński (przed 1905)
Data i miejsce urodzenia

1853
Stanisławów

Data śmierci

18 czerwca 1925

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Narodowość

polska

Rodzice

Wojciech

Małżeństwo

Anna z d. Rosner

Dzieci

Adam, Wojciech

Krewni i powinowaci

Antoni, Kajetan (bracia)

Michał Chyliński[uwaga 1] herbu Jastrzębiec (ur. 1853 w Stanisławowie, zm. 18 czerwca 1925) – polski dziennikarz, polityk.

Tablica nagrobna Michała Chylińskiego

Życiorys

Urodził się w 1853 w Stanisławowie[1]. Został dziennikarzem[2]. Był synem Wojciecha Chylińskiego (zm. 1893) z miejscowości Michalcze, bratem Antoniego (ksiądz proboszcz rzymskokatolicki tamże) i Kajetana (sędzia)[3].

W C. K. Armii w latach od około 1873 do około 1882 był rezerwowym akcesistą w grupie urzędników wojskowych zaopatrzenia żywnościowego[4]. Następnie został przeniesiony do C. K. Obronie Krajowej i od około 1882 do około 1885 jako akcesista w grupie nieaktywnych urzędników zaopatrzenia żywnościowego obrony krajowej posiadał przydział do Galicyjskiego batalionu piechoty obrony krajowej nr 52 w Krakowie[5][6].

Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego[1]. Został nauczycielem i pracował w Gimnazjum św. Anny w Krakowie[1]. W szkole uczył do roku szkolnego 1882/1883 włącznie w randze zastępcy nauczyciela (i jako członek Komisji Historycznej Akademii Umiejętności), wykładając język polski, historię powszechną, geografię i dzieje kraju rodzinnego[7]. Równolegle rozwijał działalność literacką i w tym okresie wydano jego rozprawy przeznaczone dla szkół średnich: Kołłątaj wobec targowicy, Scholastyczna epoka literatury polskiej, Historia polska[1]. Zrzekł się posady w gimnazjum, „aby móc poświęcić się publicystyce”[8].

Od 1883 do 1903 był redaktorem naczelnym krakowskiego dziennika „Czas”[1][9]. Pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa Dziennikarzy Polskich we Lwowie[10]. Sprawował mandat radnego rady miejskiej Krakowa z ramienia stronnictwa konserwatystów[1][11]. Był wiceprezydentem Krakowa od 1903 do 1906[1]. Po wyborze na urząd prezydenta Krakowa Juliusza Leo (1904) w połowie 1905 został wybrany I wiceprezydentem Krakowa, wchodząc do prezydium miasta Krakowa z ramienia stronnictwa konserwatystów – wspólnie z prezydentem Leo i Józefem Sare tj. II wiceprezydentem[11][12][2]. Po przejściu Leo i Sare do grona lewicy, Chyliński złożył rezygnację ze stanowiska I wiceprezydenta[2]. Następnie objął stanowisko redaktora „Gazety Lwowskiej” po Adamie Krechowieckim[2]. Zmarł 18 czerwca 1925[13]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[14][13].

Był żonaty z Anną z domu Rosner (córka prof. Antoniego Rosnera), z którą miał synów Adama i Wojciecha[1].

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji wojskowej C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Michael Chyliński”.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 S. p. Michał Chyliński. „Nowości Illustrowane”. Nr 26, s. 3, 27 czerwca 1925.
  2. 1 2 3 4 Ustąpienie. „Nowości Illustrowane”. Nr 46, s. 13, 16 listopada 1907.
  3. ↑ Tages-Neuigkeiten. Ein hogeschätzter Mann †. „(Neuigkeits) Welt Blatt”. Nr 52, s. 5, 4 marca 1893. (niem.).
  4. ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1874. Wiedeń: 1874, s. 656.
    •Kais. Königl. Militär-Schematismus 1875. Wiedeń: 1874, s. 663.
    •Kais. Königl. Militär-Schematismus 1877. Wiedeń: 1876, s. 709.
    •Kais. Königl. Militär-Schematismus 1878. Wiedeń: 1877, s. 727.
    •Kais. Königl. Militär-Schematismus 1879. Wiedeń: 1878, s. 746.
    •Kais. Königl. Militär-Schematismus 1880. Wiedeń: 1879, s. 778.
    •Kais. Königl. Militär-Schematismus 1881. Wiedeń: 1880, s. 790.
    •Kais. Königl. Militär-Schematismus 1882. Wiedeń: 1881, s. 808.
  5. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1883. Wiedeń: 1883, s. 236.
  6. ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1884. Wiedeń: 1884, s. 235.
  7. ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1883. Kraków: 1883, s. 21. [dostęp 2023-01-24].
  8. ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1884. Kraków: 1884, s. 96. [dostęp 2023-01-24].
  9. ↑ Czas. mbc.malopolska.pl. [dostęp 2019-02-01].
  10. ↑ Tow. dziennikarzy polskich we Lwowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 3, s. 6–7, 20 stycznia 1906.
  11. 1 2 Nowi wiceprezydenci miasta Krakowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 3, s. 7, 15 października 1904.
  12. ↑ Nowe prezydyum miasta Krakowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 28, s. 13, 8 lipca 1905.
  13. 1 2 Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Michał Chyliński. rakowice.eu. [dostęp 2019-02-01].
  14. ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 102. ISBN 83-08-01428-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.