Michał Beksiak
Data i miejsce urodzenia

1 października 1901
Płoskirów

Data i miejsce śmierci

28 maja 1942
pod Magdalenką

Burmistrz Koła
Okres

od 1935
do 1939

Poprzednik

Stefan Grabowski

Następca

Waldemar Baumgardt[uwaga 1]

Michał Beksiak (ur. 1 października 1901 w Płoskirowie, zm. 28 maja 1942 pod Magdalenką) – polski ekonomista, urzędnik i działacz społeczny, burmistrz Koła w latach 1935–1939.

Życiorys

Syn Wawrzyńca i Karoliny z domu Toporowskiej[1]. Do wybuchu rewolucji październikowej uczył się w Miejskiej Szkole Handlowej, a później w miejscowym gimnazjum polskim[1]. Następnie wyjechał z rodzinnego miasta i rozpoczął naukę w gimnazjum Rady Głównej Opiekuńczej w Warszawie[1][2].

Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się na ochotnika do wojska i służył jako szeregowy w 236 Pułku Piechoty[1]. W listopadzie 1920 roku zakończył służbę wojskową i rozpoczął naukę w gimnazjum dla byłych wojskowych, które ukończył rok później[1]. W 1921 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, jednak z powodu trudnych warunków materialnych przerwał naukę i rozpoczął pracę w Banku Ziemiańskim i Zachodnim w Warszawie[1]. W 1925 roku uzyskał państwowe stypendium i ponownie podjął studia, tym razem na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego[1][2].

W 1930 roku ukończył studia, uzyskując tytuł magistra nauk ekonomiczno-politycznych[1]. Dwa lata wcześniej zawarł związek małżeński z Józefą Jodko, nauczycielką Szkoły Powszechnej w Grzegorzewie[1]. Od 1929 roku pracował jako urzędnik w Wydziale Powiatowym Sejmiku Kolskiego, a od 1930 był sekretarzem tego wydziału[1]. 19 lutego 1935 roku został wybrany burmistrzem Koła[1][2].

Działał też w różnych organizacjach, był m.in. prezesem oddziału powiatowego Ligi Morskiej i Kolonialnej oraz prezesem Komitetu Redakcyjnego tygodnika Gazeta Kolska. W 1937 roku został prezesem kolskiej Ochotniczej Straży Pożarnej[1][3]. Pełnił także funkcję kierownika sekretariatu powiatowych struktur BBWR[4].

Po wybuchu wojny, 3 września 1939 roku wyprawił żonę wraz z synem Januszem i córką Krystyną okazyjnym samochodem do rodziny w województwie łódzkim[1]. Sam natomiast pozostał w Kole i dalej kierował magistratem, organizując życie w mieście po ewakuacji władz powiatowych[1]. Koło opuścił dopiero wraz z ostatnimi oddziałami Wojska Polskiego, po wysadzeniu mostów na Warcie[1][2].

Podczas ucieczki na wschód trafił aż do Włodzimierza Wołyńskiego, gdzie dostał się pod okupację radziecką[1]. Dzięki znajomości języka rosyjskiego udało mu się przedostać pieszo do Generalnego Gubernatorstwa, po czym osiadł w Warszawie i rozpoczął pracę w Urzędzie Gubernatorstwa[1]. W 1940 roku ściągnął do Warszawy swoją rodzinę, przebywającą dotychczas u babci w Dobroniu[1][3].

W czasie okupacji zaangażował się w działalność konspiracyjną. W związku z tym został aresztowany i osadzony na Pawiaku. 28 maja 1942 roku został rozstrzelany pod Magdalenką[1]. Po ekshumacji w 1947 roku jego zwłoki spoczęły na cmentarzu w Łazach[1][3].

Upamiętnienie

Od 2009 jest patronem ulicy na Osiedlu Warszawskim w Kole[5].

Uwagi

  1. ↑ burmistrz mianowany przez okupanta

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Ewaryst Jaśkowski i inni red., Kolski Słownik Biograficzny, Koło: Muzeum Technik Ceramicznych w Kole, 2014, s. 11-12, ISBN 978-83-91960-99-8.
  2. 1 2 3 4 Kowalska 2021 ↓, s. 155.
  3. 1 2 3 Kowalska 2021 ↓, s. 156.
  4. ↑ Nuszkiewicz 2022 ↓, s. 1.
  5. ↑ Uchwała nr XXXVII/298/09 Rady Miejskiej w Kole z dnia 03.03.2009 [online], bip.kolo.pl, 3 marca 2009.

Bibliografia

  • Aleksandra Kowalska, Lokalni patroni kolskich ulic i rond, „Rocznik Kolski”, 14, Koło: Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna w Kole, 2021, s. 153-172, ISSN 1898-1607.
  • Tomasz Nuszkiewicz, Ocalmy od zapomnienia: Michał Beksiak. Ostatni włodarz Koła w II Rzeczypospolitej, Koło: Stowarzyszenie Przyjaciół Miasta Koła nad Wartą, 2022.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.