Mięta polej
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

jasnotowate

Rodzaj

mięta

Gatunek

mięta polej

Nazwa systematyczna
Mentha pulegium L.
Sp. pl. 2:577. 1753
Synonimy
  • Pulegium vulgare Mill.[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Mięta polej (Mentha pulegium L.) – gatunek roślin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.).

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Afryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, Azorach, Maderze, większości obszaru Europy (bez Skandynawii) oraz w Azji Zachodniej, na Kaukazie i w Turkmenistanie. Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także w Australii, Nowej Zelandii, w Ameryce Północnej i Południowej oraz na niektórych wyspach Pacyfiku (Hawaje)[3]. W Polsce raczej rzadki i występuje głównie na południu[5].

Morfologia

Pokrój
Kwiaty
Łodyga
Do 40 cm wysokości.
Liście
Niewielkie, eliptyczne lub odwrotnie jajowate, piłkowane, ogonkowe.
Kwiaty
Grzbieciste, zebrane w niby-okółki w kątach liści. Korona kwiatu różowa lub biała, owłosiona z zewnątrz, rozdęta w górze, długości 5-6 mm. Kielich 10-13 nerwowy, długości 2,5-3 mm. Gardziel kielicha zamknięta pierścieniem włosków. Ząbki wargi dolnej węższe od ząbków wargi górnej[6].

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na brzegach wód, mokradłach i rowach. Kwitnie od lipca do września. Gatunek charakterystyczny klasy Isoёto-Nanojuncetea i związku Agropyro-Rumicion crispi[7].

Zagrożenia

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[8] w grupie gatunków rzadkich (kategoria zagrożenia: R). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię VU (narażony)[9].

Zastosowanie

Roślina lecznicza, stosowana przy przeziębieniach, rozdrażnieniach, chorobach skóry oraz dolegliwościach ze strony układu pokarmowego (mdłości, niestrawność)[10].

Uprawa

Jest bardzo łatwa w uprawie. Rozmnaża się wyłącznie wegetatywnie, przez podział kłączy. Ze względu na jej dużą ekspansywność należy oddzielać ją od innych roślin uprawnych, gdyż łatwo je zagłusza i staje się chwastem. Najlepiej rośnie na żyznej, próchnicznej glebie i na słonecznym stanowisku. (Strefy mrozoodporności 7-10). Może być uprawiana w pojemnikach, ale wówczas należy ją systematycznie podlewać.[10].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
  3. 1 2 Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-02].
  4. ↑ Mentha pulegium, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  6. ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  7. ↑ Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  8. ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  10. 1 2 Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.