Kwiat grzbiecisty (ang. dorsiventral, zygomorphic, łac. zygomorphicus) – kwiat posiadający taką budowę i układ poszczególnych części okwiatu, że ma tylko jedną płaszczyznę symetrii. Kwiaty grzbieciste występują np. w rodzinie bobowatych, storczykowatych, jasnotowatych i w wielu innych. Są bardziej zaawansowane ewolucyjnie niż kwiaty promieniste, posiadające dwie lub więcej osi symetrii.
Wśród kwiatów grzbiecistych istnieje wiele różnych form budowy. W rodzinie bobowatych mają specyficzną budowę: poszczególne płatki korony mają różny kształt i tworzą tzw. żagielek, łódeczkę i skrzydełka. W rodzinie storczykowatych jeden z płatków różni się znacznie od pozostałych, tworząc tzw. warżkę. U jasnotowatych zrośnięte płatki tworzą dwuwargową koronę. W rodzinie astrowatych są to tzw. kwiaty języczkowe. U niektórych kwiatów grzbiecistych występuje rurkowaty i zamknięty na końcu wyrostek – ostroga.
Bibliografia
- Stanisław Tołpa, Jan Radomski: Botanika. Podręcznik dla Techników Rolniczych. Warszawa: PWRiL, 1971.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- J. Szwejkowska, J. Szwejkowski: Botanika. Tom I. Morfologia. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-13946-3.