Messier 9
Ilustracja
Gromada kulista M9
Odkrywca

Charles Messier

Data odkrycia

28 maja 1784

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wężownik

Typ

gromada kulista, klasa VIII[1]

Rektascensja

17h 19m 11,78s[2]

Deklinacja

−18° 30′ 58,5″[2]

Odległość

25 800 ly[1] (7910 pc[3])

Jasność obserwowana

7,7 m[1]

Rozmiar kątowy

Ø 12′[1]

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

Ø 90 ly[4]

Liczba gwiazd

> 250 000

Alternatywne oznaczenia
M9, NGC 6333, GCl 60, BD-18 4488, C 1716-184, FAUST 4082, [FBA2002] 102, GCRV 9989, HD 156587
Mapa gromady
Konstelacja Wężownika

Messier 9 (M9, NGC 6333) – gromada kulista położona w gwiazdozbiorze Wężownika. Została odkryta i skatalogowana przez francuskiego astronoma Charles’a Messiera 28 maja 1784 roku. Ze względu na możliwości ówczesnych teleskopów opisał on ją jako „mgławicę bez gwiazd” o średnicy 3′. Jako skupisko gwiazd po raz pierwszy została opisana przez Williama Herschela około 20 lat po odkryciu. Zawiera ona ponad 250 000 gwiazd[5].

Odległość

M9 jest jedną z gromad kulistych położonych najbliżej centrum Drogi Mlecznej. Znajduje się około 5500 lat świetlnych od centrum Galaktyki i około 25 800 lat świetlnych od Ziemi[1], przy czym dystans ten rośnie z prędkością ok. 229 km/s[2]. Odległość od jądra galaktyki sprawia, że oddziaływania grawitacyjne zdeformowały nieco jej kształt[5].

Jasność

Światło emitowane przez gromadę jest znacznie osłabiane przez pył międzygwiezdny. M9 leży bowiem na skraju ciemnej mgławicy. Jasność gromady jest obniżana o co najmniej jedną wielkość gwiazdową. Biorąc pod uwagę te zjawiska jasność obserwowana M9 (7,7m) odpowiada jasności absolutnej −8,04m, co czyni ją około 120 tysięcy razy jaśniejszą niż Słońce.

Gwiazdy

Najjaśniejsze spośród gwiazd gromady mają jasność obserwowaną 13,5m, mogą więc być obserwowane przy użyciu średniej wielkości teleskopów amatorskich. W gromadzie odkryto 13 gwiazd zmiennych. Typ widmowy całej gromady określa się na F2.

Obserwacje

M9 może zostać zaobserwowana jako ciemna, mała, okrągła plamka już przy użyciu lornetki 10x50 przy dobrych warunkach. Teleskop 4-calowy pozwala dostrzec centralną część gromady o średnicy około 3′ słabnącą ku brzegom i lekko eliptyczną. Instrumenty 6-calowe pozwalają dostrzec najjaśniejsze gwiazdy gromady, przez 8–10-calowe można zaobserwować M9 jako gromadę o średnicy 7–8′. Duże teleskopy amatorskie pozwalają na dostrzeżenie gwiazd aż do centrum gromady.

Otoczenie gromady

Około 80′ od M9 leży nieco mniejsza (8′) i słabsza (8,25m) gromada kulista NGC 6356 znajdująca się prawie dwa razy dalej od Ziemi (50 tysięcy lat świetlnych). W podobnej odległości kątowej leży znacznie słabsza i mniejsza gromada kulista NGC 6342. Ciemna mgławica Barnard 259 leży na południowy wschód od M9, a Barnard 64 leży w odległości około 25′ na zachód.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Według Students for Exploration and Development of Space.
  2. 1 2 3 Messier 9 w bazie SIMBAD (ang.)
  3. Odległość w parsekach = odległość w latach świetlnych / 3,26.
  4. Obliczono ze wzoru gdzie – średnica, – odległość, – wymiar kątowy obiektu.
  5. 1 2 Glittering jewels of Messier 9. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2012-03-16. [dostęp 2015-10-23]. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.