Max Gerson (ur. 18 października 1881 w Wągrowcu, zm. 8 marca 1959 w Nowym Jorku) – niemiecki lekarz i naukowiec, twórca nieuznawanej przez współczesną naukę terapii rzekomo leczącej raka.

Pochodził z żydowskiej rodziny z Wielkopolski. Prowadził praktykę lekarską w Bielefeld, wizytując wielokrotnie niemieckie sanatoria dla gruźlików. W 1933, w związku z nasileniem kampanii antysemickiej, opuścił Niemcy i przez Wiedeń, Paryż i Londyn dotarł w 1936 do Nowego Jorku.

Terapia Gersona

Gerson, szczególnie działając w Stanach Zjednoczonych w latach 1950, przedstawił i promował hipotezę powstawania raka jako syndromu wyniszczenia tkanek wynikającego z zaburzenia równowagi sodowo-potasowej na poziomie komórkowym, postępującego zatruwania organizmu oraz permanentnego niedoboru składników odżywczych. Określił raka jako holistyczną chorobę całego organizmu, a nie poszczególnych organów. Opracował tzw. terapię Gersona, polegającą na spożywaniu dużej ilości soków oraz wykonywaniu lewatyw z kawy sporządzonej w specyficzny sposób.

Skuteczność działania terapii Gersona nie znalazła potwierdzenia w badaniach przeprowadzonych przez amerykański National Cancer Institute^[1]. Według American Cancer Society, terapia nie ma podstaw naukowych i jest niebezpieczna^[2]. W zasobach NCBI National Center for Biotechnology Information można odnaleźć opublikowane w Alternative Therapies In Health And Medicine opracowanie dokumentujące 5-letnie przeżycie po rozpoznaniu czerniaka, które było wyższe w porównaniu z wszystkimi innymi metodami leczenia^[3]. Badanie to nie zostało jednak przeprowadzone w sposób wiarygodny i nie może być dowodem na skuteczność terapii, co przyznali nawet sami jego autorzy^[4].

Mimo braku naukowych dowodów na działanie, metoda ta ma wielu zwolenników. W San Diego dalej działa Instytut Gersona poświęcony popularyzacji tej metody leczenia raka oparty na tzw. diecie Gersona^[5].

Przypisy