wieś | |
Kościół w Marszewie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2001) |
ok. 200 |
Strefa numeracyjna |
91 |
Kod pocztowy |
72-100[1] |
Tablice rejestracyjne |
ZGL |
SIMC |
0775400 |
Położenie na mapie gminy Goleniów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego | |
53°34′15″N 14°53′36″E/53,570833 14,893333[2] |
Marszewo (do 1945 niem. Marsdorf) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów, na Równinie Nowogardzkiej, otoczona polami, wzgórzami morenowymi (drumliny) oraz lasami fragmentów Puszczy Goleniowskiej, położona ok. 5 km na wschód od Goleniowa, nieopodal linii kolejowej łączącej Goleniów z Kołobrzegiem.
Zabudowa wsi pochodzi głównie z 2. połowy XIX wieku. Są to stare domy ceglane i ryglowe, często z ozdobnymi fasadami i stylizowane na dworki.
Zabudowa
Pozostałe budynki są murowane i pochodzą z wieku XX. Na nawisiu znajduje się późnogotycki kościół filialny pw. Wniebowstąpienia Pańskiego, filia parafii św. Katarzyny w Goleniowie. Został on zbudowany na przełomie XV i XVI wieku. Jest to prosta świątynia salowa z ostrołukowymi oknami. Wejście od strony XIX-wiecznej drewnianej wieży dzwonnej[3]. Kościół znajduje się na zboczu wzgórza, ok. 30 cm ponad poziomem ulicy, w centrum dawnego cmentarza. Obecnie wieś rozbudowuje się szczególnie w kierunku zachodnim i północnym. Okolice wsi to tereny leśne, polne i pagórkowate. Sołectwo graniczy z portem lotniczym. Marszewo pełni funkcje rolniczo-mieszkalne.
Historia
Pierwsza wzmianka o Marszewie pochodzi z roku 1325, z jednego z dokumentów polokacyjnych miasta Goleniowa. Od 1534 roku (reformacja), część wsi była własnością miasta, zaś druga część Fundacji Maryjnej – Marintift ze Szczecina. Na południowy wschód od Marszewa znajdował się należący do fundacji folwark, specjalizujący się w uprawie roli i sadownictwie, zajmował on ponad 700 ha i został zniszczony po II wojnie światowej. We wsi znajdowały się zagrody chłopskie, kościół, cmentarz, kilka zakładów rzemieślniczych (ciesielskich, kowalskich, piekarskich, stolarskich). Wieś powstała na planie owalnicy, z kościołem na nawisiu. W 1872 roku zamieszkiwało tutaj ok. 390 osób.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.
Zobacz też
- okoliczne miejscowości: Budno, Żółwia, Goleniów, Żółwia Błoć, Glewice
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 776 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 77973
- ↑ Piotr Skurzyński "Pomorze" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2007 s. 58 ISBN 978-83-7495-133-3