Drobne kryształy Markasytu | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
dwusiarczek żelaza (FeS2) |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
6–6,5 |
Przełam |
niewyraźny |
Łupliwość |
wyraźna |
Pokrój kryształu |
tabliczkowy, pręcikowy |
Układ krystalograficzny |
rombowy |
Gęstość minerału |
4,89 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
jasnożółta z odcieniem zielonkawym |
Rysa |
zielonkawoczarna |
Połysk |
metaliczny |
Markasyt[1] – minerał z gromady siarczków. Należy do minerałów pospolitych.
Nazwa pochodzi od arab. marqasitae bądź pers. marcasisa – w ten sposób określano piryt i markasyt.
Charakterystyka
Właściwości
Tworzy kryształy tabliczkowe lub słupkowe. Często tworzy zbliźniaczenia w kształcie charakterystycznych grzebieni. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, skorupowych, nerkowatych, kulistych. Znane są formy rozetowe przypominające róże. W skałach osadowych tworzy konkrecje. Jest izostrukturalny z lelingitem. Obok pirytu jest drugą odmianą polimorficzną siarczku żelaza.
Jest kruchy, nieprzezroczysty, pospolity (podobnie jak piryt)[1].
Występowanie
Jest produktem działalności hydrotermalnej, bywa znajdowany wśród skał osadowych, gdzie towarzyszy pirytowi.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Niemcy – Westfalia, Saksonia, Harz, Czechy, Wielka Brytania, Hiszpania, USA, Rosja, Belgia, Chile.
- W Polsce: w okolicach Turoszowa, Nowej Słupi, w Pomorzanach k. Olkusza, w kopalniach rudy miedzi (KGHM PM S.A.) k. Lubina.
Zastosowanie
- surowiec do produkcji kwasu siarkowego[1] oraz ruda żelaza[2],
- od starożytności służy jako kamień ozdobny – kaboszony i płytki,
- dobrze wykształcone kryształy są szlifowane fasetkowo,
- bywa stosowany do wyrobu biżuterii,
- jest interesujący dla kolekcjonerów.