 Lelingit i kwarc; pochodzenie: kopalnia Gabe Gottes, Sainte-Marie-aux-Mines, Górny Ren, Francja (pokazano obszar 1,2 cm) | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
Glaukopiryt |
|---|---|
| Skład chemiczny |
arsenek żelaza (FeAs2) |
| Twardość w skali Mohsa |
5–5,5 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
niewyraźna, prawie niedostrzegalna |
| Pokrój kryształu |
słupkowy, listewkowy i tabliczkowy |
| Układ krystalograficzny |
rombowy |
| Gęstość minerału |
7,1–7,4 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
srebrzystobiała, stalowoszara |
| Rysa |
ciemnoszara, czarna |
| Połysk |
metaliczny |
Lelingit (glaukopiryt) – rzadki minerał z grupy arsenków.
Nazwa pochodzi od miejscowości Lölling w Austrii, gdzie został odkryty.
Charakterystyka
Właściwości
Tworzy kryształy słupkowe, listewkowe i tabliczkowe (osiągają około 1 cm). Zazwyczaj występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, skorupowych. Jest kruchy, nieprzezroczysty. Często zawiera domieszki złota, kobaltu, niklu, srebra, antymonu i siarki.
Występowanie
W utworach hydrotermalnych oraz w skałach metamorficznych. Najczęściej bywa spotykany w żyłach i gniazdach mineralnych, w towarzystwie kruszców ołowiu, cynku, bizmutu, arsenu. Przeważnie współwystępuje z arsenopirytem. Znany jest z niektórych pegmatytów i żył kwarcowych.
Miejsca występowania:
- W Polsce: występuje z arsenopirytem, w serpentynitach: w Górach Złotych, Rudawach Janowickich, Górach Izerskich oraz w rejonie Lubina i Polkowic.
Zastosowanie
Linki zewnętrzne
- artykuł o lelingicie na stronie Webmineral.com (ang.)
- artykuł o lelingicie na stronie Mindat.org (ang.)