Marilyn Neufville
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1952
Hectors River

Wzrost

165 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Halowe mistrzostwa Europy
złotoWiedeń 1970bieg na 400 m
Reprezentacja  Jamajka
Igrzyska panamerykańskie
złoto Cali 1971 bieg na 400 m
brąz Cali 1971 sztafeta 4 × 400 m
Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
złotoEdynburg 1970lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Kingston 1971 bieg na 400 m
srebro Kingston 1971 sztafeta 4 × 400 m

Marilyn Fay Neufville (ur. 16 listopada 1952 w Hectors River, w Portland na Jamajce[1][2]) – brytyjska i jamajska lekkoatletka, sprinterka, w latach 1970–1974 rekordzistka świata w biegu na 400 metrów.

Urodziła się na Jamajce, ale w wieku 8 lat wyjechała do Wielkiej Brytanii i zamieszkała w Londynie. Tam zaczęła uprawiać lekką atletykę. Początkowo startowała w krótkich biegach sprinterskich, w których zdobywała mistrzostwa Wielkiej Brytanii w kategoriach juniorskich[3].

Później skoncentrowała się na biegu na 400 metrów. Zwyciężyła w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu, wyprzedzając Christel Frese z RFN i Colette Besson z Francji[4]. Ustanowiła wówczas najlepszy halowy wynik na świecie (oficjalnych halowych rekordów świata wówczas nie uznawano) 53,01 s, rekord ten został poprawiony dopiero w 1974 przez Nadieżdę Iljinę ze Związku Radzieckiego[5][6].

Przed Igrzyskami Brytyjskiej Wspólnoty Narodów 1970 w Edynburgu zdecydowała, że będzie na nich reprezentować nie Anglię, lecz Jamajkę. Zdobyła na tych igrzyskach złoty medal w biegu na 400 metrów i ustanowiła rekord świata rezultatem 51,0 s[7]. Rekord ten został wyrównany w 1972 przez Monikę Zehrt z NRD w 1972, a poprawiony przez Irenę Szewińską w 1974[8]. Na tych samych igrzyskach Neufville zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów[9].

Zwyciężyła w biegu na 400 metrów oraz zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1971 w Kingston[3][10]. Zdobyła złoty medal w biegu na 400 metrów i brązowy w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Beverly Franklin, Ruth Williams, Yvonne Saunders i Neufville) na igrzyskach panamerykańskich w 1971 w Cali[1][11][12]. Sztafeta Jamajki ustanowiła wówczas rekord kraju czasem 3:34,1[13].

Późniejsza kariera Neufville była naznaczona przez kontuzje. Kontuzja uniemożliwiła jej występ na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1]. Na Igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów 1974 w Christchurch zajęła 6. miejsce w biegu na 400 metrów[9]. Wystąpiła w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, ale po zakwalifikowaniu się do ćwierćfinału nie wystartowała w nim wskutek kontuzji[1].

Była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 400 metrów w 1970 oraz wicemistrzynią w biegu na 200 metrów w 1969[14], a także halową mistrzynią w biegu na 400 metrów w 1970 i wicemistrzynią na tym dystansie w 1971[15].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Marilyn Neufville [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-16] (ang.).
  2. Marilyn Neufville [online], Track and Field Statistics [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  3. 1 2 Jonathan Musere, Marilyn Fay Neufville: World Records, Controversy, Injuries in the Young Jamaican Athlete’s Athletic Life [online], jonathanmuserearticles.fandom.com [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 417 [dostęp 2019-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. World Indoor Records 400m Women [online], Track and Field Statistics [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  6. Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 120. ISBN 2-9095528-06-5. (fr.  ang.).
  7. Commonwealth Games Medallists – Athletics (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  8. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 261 [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  9. 1 2 Marilyn Fay Neufville [online], commonwealthgames.com [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  10. Central American and Caribbean Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  11. Pan American Games [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  12. VI Pan American Game, Cali 1971, Women, Track [online], Track and Field Statistics [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  13. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 372. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  14. AAA Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  15. AAA Indoor Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-07] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.