Twórczość

Zajmuje się tworzeniem ilustracji, malarstwem i animacją^[2]. Część swoich prac związanych z animacją, współtworzyła z Marcelo Zammenhoffem. Jej prace inspirowane są m.in. starodrukami z bloga Bibliodyssey i w zasobów Biblioteki Narodowej Polona, a także gifami z kotami oraz rosyjskimi bajkami, próbując stworzyć środkowoeuropejską, melancholijną i makabryczną odmianę estetyki kawaii. Obrazy jej autorstwa wykonywane są temperą na drewnie. Często przybierają formę tonda. Część jej prac wykonywana jest na podłożach takich jak: tektura, sklejka deski oraz ściany opuszczonych budynków. Jej twórczość nawiązuje do malarstwa naiwnego. Najczęściej przedstawianymi przez nią postaciami są zwierzęta oraz postaci fantastyczne – myszy, lisy, syreny, koty, świnki morskie, axolotl, morskie niedźwiedzie i smoki. Sposób ich przedstawiania przypomina twórczość Hieronima Boscha^[7], Aleksandry Waliszewskiej, Marka Rydena^[8]. Jest autorką cyklu obrazów poświęconego łódzkiemu Polesiu, przedstawiającego zaniedbane kamienice, skupy złomu, meliny, a także codzienne zachowania jego mieszkańców^[7], a także autorką obrazów o przestrzeniach dezurbanizujących się, serii rysunków o miłości oraz dokumentalnego cyklu grafik „Polskie Współczesne Tańce Ludowe” o polskiej scenie techno^[4]. Ma na swoim koncie kilkadziesiąt wystaw, grupowych i indywidualnych^[4].

Popularność zyskała tworząc humorystyczny fanpage rysunkowo-komiksowy „Psie Sucharki”^[9], obserwowany na Facebooku przez 366 tys. osób^[10] (14 stycznia 2024)^[11], przedstawiający perypetie swoje i swojego psa, oraz popularyzujący wiedzę na temat opieki nad psami^[10]. Jest autorką dwóch książek związanych prowadzoną przez siebie stroną: Psie sucharki: wszystko, co powiedziałby twój pies, gdyby umiał mówić (2019) i Psie sucharki. Wszystkie słowa, które musisz znać, żeby obsłużyć swojego psa (2021)^[12]. Ponadto jest współautorką pozycji takich jak Gdańskie rozmówki niemiecko-polskie z XVII w. oraz Tata w budowie. Felietony o tym, jak być ojcem i zwariować (ze szczęścia)^[12]. Jest autorką ilustracji i okładek kwartalnika „Nowy Obywatel”^[13]. Była członkinią jury 4 edycji festiwalu Zielone Smaki Łodzi (2017)^[14], PL Music Video Awards (2018)^[4]. Była gościem 11. Festiwal Komiksu w Krakowie (2022)^[15] oraz Festiwalu Góry Literatury (2023)^[16].

Autorka tekstów zespołu Mikrowafle^[17][18][19]. Autorka ilustracji do płyty „Miniatury (1975–1995)” Eugeniusza Rudnika^[20].

Życie prywatne

Mieszka w Łodzi^[9]. Inspiracją dla jej twórczości jest m.in. jej pudel o imieniu Misiopudel, któremu poświęca historie umieszczone na łamach „Psich Sucharków”^[10].

Indywidualne

• „Odmieńcy”, Klubokawiarnia Głośna w Poznaniu (2012)^[22]
• Centrum Promocji Młodych w Częstochowie (2013)^[23]
• „Galeria Cargo”, festiwal KontenerArt w Poznaniu (2014)^[24]
• „Hurt”, Galeria ASP w Łodzi (2014)^[25]
• „Zona”, Galeria Szkoły Filmowej „Szklarnia” w Łodzi (2015)^[26]
• „Krajobraz z pudelkiem. Zapiski podróży po przedmieściach”, Biuro Wystaw Artystycznych w Zielonej Górze (2020)^[27][28]
• Stargardzkie Centrum Kultury (2023)^[29]

Zbiorowe

• „Mit i melancholia”, Muzeum Współczesne Wrocław i Galerii Bielskiej BWA (2012)^[30]
• „Antycypacje”, Galeria Spiż w Gdańsku (2012)^[31]
• „Rezerwat Sztuki” w Lanckoronie (2012)^[32]
• Re: (reminiscencja, remiks, refleksja), Pałac Sztuki we Lwowie (2013)^[33]
• „2 slide-show/ 3 cykle”, Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi (wraz z Marcelo Zamenhoffem, 2014)^[34]
• „Getto XXI”, Monopolis w Łodzi (2014)^[35]
• „Profanum”, galeria Oficyna w Łodzi (2015)^[36]
• „Łódź – to takie miasto w Polsce”, Łódź Design Festiwal w Łodzi (2015)^[37]
• „Bałuty XXI”, wystawa w przestrzeni miejskiej wzdłuż ul. Wojska Polskiego w Łodzi (2015)^[38]
• Baltic Video Lounge, CIRCUS CIRCUS 2016 w Kronprinzenpalais w Putbus (wraz z Marcelo Zamenhoffem, 2016)^[39]
• „#PatrzęCzujęRysuję”, Muzeum Karykatury w Warszawie (2022)^[40] i Centrum Praw Kobiet w Poznaniu (2022)^[41]