Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Dyrektor Instytutu Polskiego w Sofii | |
Okres |
od 1987 |
Poprzednik | |
Następca |
Karol Pastuszewski |
Odznaczenia | |
Maksymilian Celeda (ur. 9 lutego 1938 w Chruślach[1]) – polski urzędnik, działacz kulturalny i oświatowy.
Życiorys
Syn Mieczysława i Janiny[1]. Ukończył średnią Szkołę Rzemiosł Artystycznych w Łodzi oraz studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym oraz Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Po studiach pracował w placówkach oświatowych i społeczno-kulturalnych[2].
W latach 1953–1956 należał do Związku Młodzieży Polskiej, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Zarządu Szkolnego ZMP. W latach 1957–1966 był członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej, pełniąc funkcję m.in. członka Zarządu Łódzkiego ZMS (1961–1965) oraz Plenum Zarządu Łódzkiego ZMS (1965–1967). W 1961 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był, między innymi, instruktorem Wojewódzkiego Ośrodka Propagandy Partyjnej w Łodzi (1967–1971) oraz kierownikiem Wydziału Propagandy Komitetu Łódzkiego (1977–1979)[1].
1 lutego 1979 rozpoczął pracę na stanowisku doradcy w Ministerstwie Kultury[1]. W latach 1987–1991 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Sofii[3]. Następnie ponownie pracował w resorcie odpowiedzialnym za kulturę, gdzie przez wiele lat był dyrektorem Departamentu Szkolnictwa Artystycznego[4][5].
Prezes Fundacji „Stypendia i Nagrody im. Tadeusza Kulisiewicza”, której celem jest promowanie utalentowanych, młodych twórców sztuki współczesnej. Członek Prezydium Przyjaciół Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Prezydium Stowarzyszenia Przyjaciół Łodzi[2].
Inicjator oraz organizator szeregu przedsięwzięć artystycznych, w tym założenia Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus[2], rozbudowy obiektów dydaktycznych (np. PWSFTviT w Łodzi oraz ASP w Łodzi)[6] oraz szkół artystycznych w małych gminach, zwłaszcza wiejskich (m.in. Dydnia, gdzie w 2012 powstała Szkoła Muzyczna I stopnia)[2].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla rozwoju i upowszechniania kultury” (2003)[7]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Medal za Długoletnią Służbę[2]
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w dziedzinie upowszechnianie kultury (2005)[8]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w dziedzinie szkolnictwo artystyczne (2022)[8][5]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej[2]
- Honorowy obywatel gminy Dydnia (2014)[2]
- Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” (2005)[6]
- Amicus Academiae ASP w Łodzi (2005)[9]
- Nagroda Ministra Kultury Bułgarii (1999)[3]
Przypisy
- 1 2 3 4 Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-22] .
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Honorowi obywatele [online], Urząd Gminy Dydnia [dostęp 2023-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-08] .
- 1 2 Radostina Petrowa , Galina Georgiewa , Instytut Polski w Sofii, Romuald Cudak (red.), „Postscriptum Polonistyczne”, 2 (12), Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach Szkoła Języka i Kultury Polskiej, 2013, s. 32, ISSN 1898-1593 [dostęp 2023-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-15] .
- ↑ Maksymilian Celeda, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-03-22] .
- 1 2 Jubileusz 15-lecia Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Portal Gov.pl, 4 września 2022 [dostęp 2023-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-05] .
- 1 2 Odznaki „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” [online], BIP ŁÓDŹ [dostęp 2023-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-03] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 września 2003 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2004 r. nr 5, poz. 89).
- 1 2 MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], mkidn.gov.pl [dostęp 2023-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-07] .
- ↑ Amicus Academiae dla Maksymiliana Celedy [online], muzeum.asp.lodz.pl, 2007 [dostęp 2023-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-06] .