Makarowce
Макараўцы
Ilustracja
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Makarowcach
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

brzostowicki

Sielsowiet

Koniuchy

Wysokość

132 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


325[1]

Nr kierunkowy

+375 1511

Kod pocztowy

231781

Tablice rejestracyjne

4

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Makarowce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Makarowce”
Ziemia53°19′37″N 23°49′16″E/53,326944 23,821111

Makarowce (biał. Макараўцы, Makaraucy, ros. Макаровцы, Makarowcy) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, centrum administracyjne sielsowietu makarowieckiego. Położone jest na północnym brzegu rzeki Usnarki, 38 km na południe od Grodna, 3 km od granicy polsko-białoruskiej, w oficjalnej strefie przygranicznej Białorusi[2].

Siedziba rzymskokatolickiej parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Makarowcach.

Historia

Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[3].

W czasach zaborów wieś w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim, w gminie Krynki. W 1902 roku miała powierzchnię 255 dziesięcin (ok. 278,6 ha)[4].

Dobra Astapkowszczyzna należące do Rudolfa Montowicza, obejmujące 148 dziesięcin w dzisiejszym selsowiecie makarowskim, padły łupem konfiskat na Litwie i Rusi po r. 1863.[5]

Od 1919 r. w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[6]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[7]. Od 19 lutego 1921 roku[8] w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Krynki. W 1921 r. było w niej 78 domów mieszkalnych[9].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 r. miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 r. włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 r. w składzie niepodległej Białorusi.

Zabytki

W miejscowości znajduje się drewniany kościół katolicki pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, zbudowany w latach 1793–1795. Obok stoi murowana dzwonnica z 1841 r. i utrzymane w tym samym stylu brama i ogrodzenie z XIX w[10]. Zachowały się też dziewiętnastowieczne zabudowania dawnego dworu, m.in. skrzydło, chłodnia i budynek gospodarczy[11].

Demografia

Według spisu powszechnego z 1921 roku, wieś zamieszkana była przez 392 osoby, w tym 380 Polaków, jednego Niemca i 11 osób innych narodowości. Prawosławie wyznawało 9 mieszkańców, pozostali byli katolikami[9].

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ↑ Pierieczeń nasielennych punktow, paspołożennych w pogranicznoj zonie. Nowosti Biełarusi, 2009-03-19. [dostęp 2010-11-28]. (ros.).
  3. ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 97.
  4. ↑ Makarowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 292.
  5. ↑ Janusz Iwaszkiewicz, „Wykaz dóbr ziemskich skonfiskowanych przez rządy zaborcze w latach 1773 – 1867”, wyd. Rady Naczelnej organizacji ziemskich z okazji powszechnej wystawy krajowej w Poznaniu, Warszawa 1929
  6. ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  7. ↑ Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
  8. ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  9. 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 38. [dostęp 2010-11-28].
  10. ↑ Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego. Radzima.org. [dostęp 2011-03-02]. (biał. • ang. • pol. • ros.).
  11. ↑ Dwór. Radzima.org. [dostęp 2011-03-02]. (biał. • ang. • pol. • ros.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.