 pułkownik kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1876 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca dywizji |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   | |
Mścisław Butkiewicz[uwaga 1] (ur. 1 maja 1876 w Kaczanowie, zm. ?) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 1 maja 1876 w Kaczanowie, pow. Lida, jako syn Emila[3].
Walczył w wojnie rosyjsko-japońskiej. Służył w Nowo-Rosyjskim pułku dragonów w stopniu sztabsrotmistrza. Przeniesiony na własną prośbę do Legionu Puławskiego. W maju 1915 roku został dowódcą 2 szwadronu, a w październiku tego roku dowódcą dywizjonu ułanów polskich. Po objęciu dowództwa dywizjonu przez ppłk. Władysława Obuch-Woszczatyńskiego, ponownie dowodził 2 szwadronem[4]. Oficer kadrowy 1 pułku Ułanów Krechowieckich. Dowódca 13 pułku ułanów. Uczestniczył w zagonach na Szyrwinty i Pozelwę na Litwie. Dowódca Wileńskiej Brygady Jazdy, później Dywizji Jazdy Litwy Środkowej. Komendant wojskowy garnizonu miasta stołecznego Warszawa. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 21. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii)[5]. Z dniem 23 marca 1924 przeniesienie w stan nieczynny zostało mu przedłużone o kolejnych 12 miesięcy[6][7][8]. W 1928 mieszkał w Warszawie[9].
W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[10].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 3532
- Krzyż Niepodległości (9 października 1933)[11]
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej (3 marca 1926)[12]
Uwagi
- ↑ Marian Romeyko opisując pojedynek pułkownika kawalerii Henryka Budkowskiego z porucznikiem kawalerii Janem de Rosset zakończony tragiczną śmiercią pierwszego z wymienionych oficerów podał błędnie imię i nazwisko pułkownika Mścisława Butkiewicza[1]. Wersja Mariana Romeyki o śmierci pułkownika Butkiewicza w następstwie pojedynku z porucznikiem de Rosset była wielokrotnie cytowana, m.in. w 2011 przez Jarosława Szlaszyńskiego[2].
Przypisy
- ↑ Romeyko 1983 ↓, s. 148.
- ↑ Szlaszyński 2011 ↓, s. 64.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-10-14].
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 37, 39, 47, 75-77.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 154.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 17 kwietnia 1924 roku, s. 216.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 675.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 597.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 883.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335, 846.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926 roku, s. 70.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914–1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1921.
- Marian Romeyko: Przed i po maju. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1983. ISBN 83-11-06884-4.
- Jarosław Szlaszyński. 1 Pułk Ułanów Krechowieckich w Augustowie (1921–1939). „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 4 (237), 2011. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Jarosław Szlaszyński, 1 Pułk Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego, Augustów-Suwałki 2015. ISBN 978-83-61494-92-8.
- Jarosław Szlaszyński, Dowódcy 1 Pułku Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego, „Zeszyt Naukowy Muzeum Wojska w Białymstoku”. Białystok 2018, z. 31, s. 25–109. ISSN 1230-9338.