Ludwik Straszewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1857
Tykocin

Data i miejsce śmierci

1 listopada 1913
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta, działacz polityczny

Ludwik Straszewicz, pseudonim Lach[1][2], Publicysta warszawski, Publicysta z Warszawy[1] (ur. 1 sierpnia 1857 w Tykocinie, zm. 1 listopada 1913 w Warszawie[1][2][3][4]) – polski dziennikarz i publicysta, działacz polityczny.

Życiorys

Syn Hieronima Straszewicza i Emilii z d. Morozewicz[2]. Uczęszczał do gimnazjum w Łomży (1867–1875)[1]. Studiował w Instytucie Technologicznym w Petersburgu[1][2]. Od 1880 do 1884 roku studiował matematykę na Uniwersytecie Genewskim[1]. Początkowo pisał do tygodnika „Prawda”[1][2]. Później współpracował z czasopismem „Ateneum”[1][2][3], gdzie w latach 1885–1888 zamieszczał Kroniki miesięczne[3]. Był także współpracownikiem wydawanego w latach 1882–1909 w Petersburgu czasopisma „Kraj”[1][3][4], w latach 1887–1897 kierował jego redakcją warszawską[4]. Publikował również na łamach warszawskiego tygodnika „Słowo”[1][2][3]. W 1898 roku objął funkcję redaktora naczelnego „Kuriera Polskiego”, którym kierował do śmierci[1][2][3][4].

W młodości związany był z obozem socjalistycznym[1][4] i został oskarżony w procesie krakowskim w 1880[5]. Później związał się z obozem ugodowców[1][4], należał do współtwórców utworzonego w 1905 roku Stronnictwa Polityki Realnej[4]. Był zwolennikiem i propagatorem ideałów pozytywizmu[3]. Opublikował powieść Nasze czasy (Petersburg 1890)[1][2][3][4], zbiory szkiców i opowiadań Fantazje (Petersburg 1895) i Legendy (Warszawa 1899)[1][2] oraz rozprawy publicystyczne Obrachunki polityczne (2 tomy, Kraków 1895–1896) i Stare fałsze polityczne (Kraków 1902)[3].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Dawni pisarze polscy. Od początków piśmiennictwa do okresu Młodej Polski. T. 4. S–T. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2003, s. 158. ISBN 83-89348-06-3.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Słownik biograficzny historii Polski. T. II L–Ż. Wrocław: Ossolineum, 2005, s. 1466. ISBN 83-04-04857-4.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Tadeusz Słabczyński: Słownik pisarzy polskich. Warszawa: Globograf, 2001, s. 283. ISBN 83-916174-0-8.
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1891–1918. Zmarli i ich rodziny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 330. ISBN 83-06-00921-5.
  5. ↑ Jan Widacki: Adwokat profesor Józef Rosenblatt i jego udział w krakowskim procesie Ludwika Waryńskiego i towarzyszy. Palestra. [dostęp 2022-01-18].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.