podpułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1943–1973 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódcy strażnicy |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Ludwik Kukier (ur. 18 sierpnia 1921 w Rudzienku, zm. 22 września 1998 w Opolu) – polski wojskowy, podpułkownik ludowego Wojska Polskiego, żołnierz Batalionów Chłopskich (BCh).
Życiorys
Urodził się na Lubelszczyźnie w rodzinie małorolnego chłopa. W 1943 roku wstąpił ochotniczo do oddziału Batalionów Chłopskich przybierając pseudonim Cegła. Następnie został powołany do odbycia służby wojskowej w 3 Pułku Piechoty. Pułk stacjonował w byłym obozie na Majdanku.
W 1945 roku podjął naukę w Oficerskiej Szkole Piechoty w Gryficach, a po jej ukończeniu, został skierowany do służby w Wojskach Ochrony Pogranicza (WOP). Pełnił min. funkcję dowódcy strażnicy WOP Owsiszcze (był 1946 rok), a także kolejno: szefa sztabu batalionu oraz wykładowcy w Oficerskiej Szkole WOP w Kętrzynie. Jesienią 1963 roku został mianowany na dowódcę 45 batalionu WOP w Prudniku, którą to funkcję pełnił do zakończenia zawodowej służby wojskowej.
Do rezerwy odszedł w 1973 roku. Był prezesem koła nr 17 Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Organizacji Rodzin Wojskowych przy jednostce wojskowej 2448 w Prudniku[1]. Jego zięciem był Ryszard Zembaczyński.
Zmarł 22 września 1998 roku w Opolu[1]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Półwsi[2].
Wybrane odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
Przypisy
- 1 2 Kudasiewicz 2005 ↓, s. 10.
- ↑ Cmentarz komunalny w Półwsi. [dostęp 2016-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-08)].
Bibliografia
- Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (27) Sylwetki dowódców jedn. WOP - ppłk Ludwik Kukier (27). „Tygodnik Prudnicki”. 3 (739), s. 10, 2005-01-06. ISSN 1231-904X.