Loyola de Palacio
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września 1950
Madryt

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 2006
Madryt

Komisarz UE ds. transportu
Okres

od 13 września 1999
do 21 listopada 2004

Poprzednik

Neil Kinnock

Następca

Jacques Barrot

Minister rolnictwa Hiszpanii
Okres

od 1996
do 1999

Przynależność polityczna

Partia Ludowa

Poprzednik

Luis María Atienza

Następca

Jesús Posada

Loyola de Palacio y del Valle-Lersundi (ur. 16 września 1950 w Madrycie, zm. 13 grudnia 2006 tamże) – hiszpańska prawnik i polityk. Współzałożycielka Partii Ludowej, minister rolnictwa w latach 1996–1999, parlamentarzystka krajowa i europejska, od 1999 do 2004 wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej. Jedna z pierwszych kobiet obejmujących wysokie funkcje polityczne w Hiszpanii wczesnych lat demokratyzacji[1].

Życiorys

Urodziła się w arystokratycznej rodzinie pochodzącej z Kraju Basków[1]. Miała trzech braci i trzy siostry, wśród nich Anę de Palacio, minister spraw zagranicznych z lat 2002–2004[2]. Kształciła się w stołecznym liceum francuskim[1], a następnie studia prawnicze na Uniwersytecie Complutense w Madrycie[2]. Od 1972 do 1978 pracowała na różnych stanowiskach w sektorze prywatnym, następnie przez cztery lata była sekretarzem technicznych hiszpańskiej federacji prasy[3].

Jeszcze w trakcie studiów poznała Manuela Fragę, byłego frankistowskiego ministra, z którym w 1976 zakładała Sojusz Ludowy (przekształcony w 1989 w centroprawicową Partię Ludową)[1][2]. Od 1977 do 1978 pełniła funkcję pierwszej przewodniczącej Nowej Generacji (hiszp. Nuevas Generaciones de Alianza Popular), organizacji młodzieżowej tego ugrupowania. W latach 1983–1986 była głównym sekretarzem technicznym grupy parlamentarnej ludowców w obu izbach Kortezów Generalnych[3]. W 1986 została wybrana do Senatu III kadencji w okręgu Segowia, następnie uzyskiwała mandat posłanki do Kongresu Deputowanych (do 1999)[1]. Od 1987 do 1990 reprezentowała krajowy parlament w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy[4].

Od 1996 do 1999 sprawowała urząd ministra rolnictwa, rybołówstwa i żywności w centroprawicowym rządzie kierowanym przez José Maríę Aznara[2][5]. W wyborach europejskich w 1999 została liderką listy wyborczej Partii Ludowej. Uzyskała mandat deputowanej do Parlamentu Europejskiego V kadencji, przystąpiła do grupy chadeckiej oraz Komisji Budżetowej[6].

Z miejsca w Europarlamencie zrezygnowała już po trzech miesiącach w związku z objęciem stanowiska europejskiego komisarza ds. energii i transportu, a także funkcji wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej, kierowanej przez Romano Prodiego[2]. Urząd ten sprawowała do 2004, później pracowała jako dyrektor w bankowości (m.in. w BNP Paribas) i w koncernie farmaceutycznym[7].

Zmarła w 2006 na chorobę nowotworową wkrótce po powrocie z leczenia w Houston[5]. Wyróżniana odznaczeniami krajowymi i zagranicznymi. W 2008 Komisja Europejska jej imieniem nazwała katedrę polityki europejskiej w Centrum Roberta Schumana działającym w ramach Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego[8].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Loyola de Palacio. timesonline.co.uk, 17 stycznia 2007. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 Michael Eaude: Obituary. Loyola de Palacio. Spanish minister and EU commissioner. guardian.co.uk, 15 grudnia 2006. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  3. 1 2 Elecciones al Parlamento Europeo 1999. España. europarl.europa.eu. [dostęp 2011-02-27]. (hiszp.).
  4. Profil na stronie Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  5. 1 2 Obituaries: Loyola de Palacio, former EU official, dies at 56. nytimes.com, 14 grudnia 2006. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  6. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-02-27].
  7. Loyola de Palacio. Politician and EU commissioner. independent.co.uk, 15 grudnia 2006. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
  8. Presentation of the Chair. loyola-de-palacio-chair.eu. [dostęp 2011-02-27]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.