Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Leopold (Lejb) Pilichowski (ur. 23 marca 1869 w Pile pod Sieradzem, zm. 28 sierpnia 1934 w Londynie) – polski malarz pochodzenia żydowskiego.
Otrzymał staranne wykształcenie artystyczne, był uczniem Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej (1886), następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium pod kierunkiem u Simona Holossy`ego i Otto Seitza (1887-1888). Naukę kontynuował w paryskiej Académie Julian. Po zakończeniu nauki mieszkał początkowo w Łodzi, w 1904 wyjechał do Paryża, a w 1914 osiadł na stałe w Londynie, gdzie zmarł w 1934.
Leopold Pilichowski posługiwał się techniką olejną, malował realistyczne portrety, wiejskie pejzaże i sceny rodzajowe o tematyce żydowskiej. Był zwolennikiem syjonizmu i obok Samuela Hirszenberga jednym z pierwszych krajowych malarzy, którzy poszukiwali narodowej tożsamości Żydów. Najważniejsze prace: Ofiary Pogromu, Zaślubiny, Tułacze, Modlący się Żyd, Jom Kippur, Słuchaj Izraelu i Sukkot[1]. Artysta tworzył również freski np. w budynku Poczty Głównej w Łodzi, wystawiał w Krakowie, Warszawie i w paryskim Salonie.
Przypisy
- ↑ Leopold Pilichowski w The Jewish Museum. [dostęp 2009-07-20]. (ang.).
Bibliografia
- Żydowski artysta i ewangelicy – patriota i uczony [w:] Szkolne Wieści, nr 95 (2/2008), WODN w Sieradzu, ISNN 1641-0076. dostęp online
Linki zewnętrzne
- Andrzem M. Kobos, Malarstwo polskich Żydów w The Scrolls. [dostęp 2009-07-20]. (pol.).
- Leopold Pilichowski w Artinfo.pl. [dostęp 2009-07-20]. (pol.).