Leon Feldhendler na fotografii z 1933 | |
Imię i nazwisko |
Lejb Feldhendler |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
prawdopodobnie 2 kwietnia 1945 |
Odznaczenia | |
Leon Feldhendler, właściwie Lejb Feldhendler[1] (ur. 1 czerwca 1910 w Turobinie, zm. prawdopodobnie 2 kwietnia 1945 w Lublinie) – polski Żyd, jeden z organizatorów i przywódców powstania w obozie zagłady w Sobiborze.
Życiorys
Urodził się w ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej[2]. Był synem rabina z Żółkiewki, gdzie przed wojną pracował jako młynarz. Jego rodzicami byli Symcha Felhendler i Gitla z domu Fersztendik[2]. Miał pięcioro rodzeństwa. Podczas okupacji niemieckiej pełnił funkcję prezesa tamtejszego Judenratu. Deportowany do obozu zagłady w Sobiborze, był jednym z inicjatorów tamtejszej konspiracji i pomysłodawcą ucieczki, która ostatecznie przerodziła się w jedyne udane powstanie w historii niemieckich obozów zagłady. 14 października 1943 roku pokierował wraz z oficerem Armii Czerwonej Aleksandrem „Saszą” Peczerskim buntem więźniów, w wyniku którego udało mu się zbiec do lasu.
Końca wojny doczekał w wyzwolonym przez wojska sowieckie Lublinie, gdzie w październiku 1944 roku złożył swą relację w Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej. W Lublinie mieszkał przy ul. Kowalskiej 4 z pięcioma innymi uczestnikami buntu: Jankielem i Herszem Blankami, Towiem Blattem, Szlomem Podchlebnikiem i Szlomem Szmajsnerem[3] . Prowadził firmę, w której zatrudniał byłych więźniów obozów zagłady, w tym Sobiboru.
Został zastrzelony w swoim mieszkaniu prawdopodobnie jako przypadkowa ofiara egzekucji dokonanej na Herszu Blanku, wówczas oficerze MBP i NKWD, przez żołnierzy antykomunistycznego podziemia na polecenie majora Stanisława Piotrowskiego ps. „Jar”, byłego komendanta obwodu AK Lublin. Sprawcy zamachu: podporucznik Czesław Rossiński ps. „Jemioła”, Romuald Szydelski ps. „Pawełek”, Franciszek Bujalski ps. „Sosna” i Eugeniusz Jaroszyński ps. „Ojciec” przyznali się do winy i zostali skazani na karę śmierci; wyrok wykonano 12 kwietnia 1945 r. na lubelskim zamku. Feldhendler nie został wymieniony w dokumentach procesowych, a o okolicznościach jego śmierci wiadomo jedynie z relacji Towiego Blatta[3] .
W filmie Ucieczka z Sobiboru z 1987 roku w postać Feldhendlera wcielił się Alan Arkin.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie, 2018[1][4]
- Order Męstwa (Rosja) – pośmiertnie, 17 lipca 2019[5][6].
Przypisy
- 1 2 M.P. z 2018 r. poz. 1141 (zmieniony M.P. z 2018 r. poz. 1151) – jako Lejba Felhendler.
- 1 2 Lejba (Leon) Felhendler [online], www.majdanek.eu [dostęp 2020-07-26] .
- 1 2 Kopciowski 2005 ↓.
- ↑ 75. rocznica powstania więźniów w Sobiborze. Polskie Radio Lublin, 2018-10-14. [dostęp 2018-10-16].
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 17 июля 2019 года № 337 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
- ↑ Путин вручил орден Мужества племяннице героя восстания в "Собиборе". РИА Новости, 2020-01-23. (ros.).
Bibliografia
- The Deathcamp. auschwitz.dk. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-05)].
- Sobibór – zapomniane powstanie Thomas Toivi Blatt. muzeum.wlodawa.metronet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-16)].
- Adam Kopciowski: Po wojnie: Sprawy bezpieczeństwa. [w:] Strona o Żydach lubelskich [on-line]. 2005-03-21. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-19)]. (pol.).
- Informacja o rocznicy buntu w Sobiborze na stronie Magazynu Internetowego „Forum Żydzi-Chrześcijanie Muzułmanie”