Leśna Baszta – skała w Dolinie Kluczwody na Wyżynie Olkuskiej, w miejscowości Wielka Wieś, w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś. Znajduje się w dolnej części tej doliny, w zboczu nad lewym brzegiem potoku Wierzchówka[1]. Zbudowana jest z wapieni pochodzących z jury późnej[2].
Tuż obok Leśnej Baszty, po jej prawej stronie (patrząc od dołu) znajduje się dużo mniejsza skała Przedroślę. Obydwie skały znajdują się w lesie, zaraz powyżej zabudowań na dnie doliny. Na obydwu skałach uprawiana jest wspinaczka skalna. Leśna Baszta ma pionowe, przewieszone lub połogie ściany o wysokości do 25 m. Są w nich filary, kominy i zacięcia. Jest 17 dróg wspinaczkowych o trudnościach od V do VI.4+ w skali Kurtyki. Są też 2 projekty. Wszystkie drogi mają zamontowane stałe punkty asekuracyjne: ringi (r), spity (s) i stanowiska zjazdowe (st)[3].
W Leśnej Baszcie znajdują się trzy niewielkie jaskinie: Meander w Leśnej Baszcie, Nyża w Leśnej Baszcie, Schronisko przed Leśną Basztą[4].
Drogi wspinaczkowe
- Skrajna przypadłość; V+, 10r +st, 25 m
- Alseida; VI.1+/2, 12r +st, 25 m
- Rozmowy przy wycinaniu lasu; VI.2, 10r +st, 25 m
- Wolny strzelec; VI.4+, 12r +st, 25 m
- Stan obelżenia; VI.2+, 19r +st, 25 m
- Droga Barana; V+, 9r +st, 25 m
- Akt strzelisty; VI.2, 8r +st, 25 m
- Droga Barana wprost; VI.1, 8r +st, 25 m
- Półkomin Kurtyki; VI.1, 10r +st, 25 m
- Półkomin Malczyka; VI.1, 4r +st, 25 m
- Mane, tekel, fares; VI.3+, 9r +st, 25 m
- Zza pach kobiety; VI.1+, 9r +st, 24 m
- Opium dla ludu; VI.1, 8r +st, 24 m
- Histeryjka; VI+, 8r +st, 24 m
- Świetny na wędkę; V+, 6r +1s + st, 24 m
- Życie dnia każdego; VI+, 7r +st, 23 m
- Didi & Buba; V, 7r +st, 23 m
- Projekt; 23 m
- Projekt; 23 m[3].
Przypisy
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza. [dostęp 2020-02-18].
- ↑ Jura Krakowsko-Częstochowska. Informator turystyczny, Ogrodzieniec: Związek Gmin Jurajskich, 2018, ISBN 978-83-947430-8-6
- 1 2 Baza topo portalu wspinaczkowego [online] [dostęp 2020-02-18] .
- ↑ Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-01-19] .