Laurenty
Biskup turowski
ilustracja
Kraj działania

Księstwo Turowskie

Data i miejsce urodzenia

w latach 30. XII w.
Turów

Data śmierci

po 1184

Miejsce pochówku

Ławra Pieczerska

Biskup turowski
Okres sprawowania

1182–po 1184

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Inkardynacja

Eparchia turowsko-pińska

Chirotonia biskupia

1182

Laurenty (ur. w latach 30. XII w. w Turowie, zm. po 1184) – prawosławny biskup turowski.

Życiorys

Informacje o Laurentym pochodzą z Pateryku Kijowsko-Pieczerskiego oraz ze zbioru żywotów świętych zredagowanego przez św. Dymitra z Rostowa. Przyszły biskup pochodził najprawdopodobniej z Turowa i urodził się nie później niż w latach 30. XII w. W rodzinnym mieście wstąpił do monasteru Świętych Borysa i Gleba. Następnie przeniósł się do ławry Peczerskiej[1]. Tam pragnął zostać zatwornikiem, jednak nie wyraził na to zgody przełożony monasteru. W związku z tym Laurenty przeniósł się do monasteru św. Dymitra w Kijowie i tam rozpoczął życie ascetyczne w opisywanej formie. Dopiero po kilku latach wrócił do ławry Peczerskiej, zamieszkał tam w jednej z pieczar i zasłynął jako kaznodzieja i cudotwórca, znany szczególnie z udanych egzorcyzmów[1].

O wyborze Laurentego na biskupa turowskiego przesądził szacunek, jakim cieszył się wśród wiernych oraz fakt, że wywodził się właśnie z Turowa. Jego chirotonia biskupia odbyła się w 1182. Informacje o jego działalności na katedrze są bardzo skąpe. Wiadomo jedynie, że dzięki wieloletniemu pobytowi w ławrze Peczerskiej biskup miał prawo wpływania na wybór jej przełożonego i w 1184 brał udział w ceremonii przekazania tej godności mnichowi Bazylemu[1]. Staroruskie żywoty świętych przekazują rozbieżne wersje okoliczności śmierci i pochówku Laurentego. Według jednej z wersji zmarł on jako biskup w Turowie, został pochowany na terenie monasteru Świętych Borysa i Gleba, skąd jego szczątki przeniesiono następnie do ławry Peczerskiej i wystawiono dla celów kultowych jako nierozłożone relikwie. Inna wersja mówi o zrzeczeniu się przez Laurentego urzędu i ponownym podjęciu życia mnicha-zatwornika w monasterze św. Dymitra w Kijowie[1].

Kult biskupa Laurentego rozwinął się natychmiast po jego śmierci[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 95–96. ISBN 978-83-61209-55-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.