Latécoère 298
(Dane wersji Latécoère 298D)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

Latécoère

Typ

wodnosamolot torpedowo-bombowy

Konstrukcja

średniopłat o konstrukcji metalowej, podwozie – pływakowe

Załoga

2 – 3

Historia
Data oblotu

8 maja 1936

Lata produkcji

1938 – 1943

Wycofanie ze służby

1951

Dane techniczne
Napęd

1 silnik tłokowy, rzędowy, 12-cylindrowy Hispano-Suiza 12 Ycrs

Moc

880 KM (650 kW)

Wymiary
Rozpiętość

15,50 m

Długość

12,56 m

Wysokość

5,25 m

Powierzchnia nośna

31,60 m²

Masa
Własna

3 060 kg

Startowa

4 610 kg (normalna)
4 810 kg (maksymalna)

Osiągi
Prędkość maks.

290 km/h

Prędkość przelotowa

245 km/h

Prędkość wznoszenia

4,5 m/s

Pułap

6 500 m

Zasięg

800 km (normalny)
2 200 km (maksymalny)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 karabiny maszynowe Darne Mle 1933 kal. 7,5 mm
1 torpeda Type 1926 DA o wadze 670 kg lub bomby o masie do 500 kg lub 3 bomby głębinowe lub 9 bomb oświetlających
Użytkownicy
Francja, Francja Vichy, Wolna Francja
Rzuty
Rzuty samolotu

Latécoère 298 (Laté 298) – francuski wodnosamolot torpedowo-bombowy z okresu II wojny światowej.

Historia

Na początku lat trzydziestych dowództwo francuskiej Marynarki Wojennej zwróciło się do wytwórni La Société Industrielle d'Aviation Latécoère o zaprojektowanie wodnosamolotu torpedowego. W oparciu o konstrukcję Latécoère 28, który wsławił się pierwszym przelotem przez południowy Atlantyk, w 1934 roku zaprojektowano samolot, który otrzymał oznaczenie Laté 298.

Oblot pierwszego prototypu odbył się 8 maja 1935 roku. Po przeprowadzeniu prób w marcu 1937 roku dowództwo złożyło zamówienie na budowę 24 samolotów wersji Laté 298A i 12 wersji Laté 298B. W 1938 złożono kolejne zamówienie na 15 samolotów wersji Laté 298B oraz 5 samolotów ulepszonej wersji Laté 298D. Do momentu zajęcia Francji przez Niemców zbudowano ok. 175 samolotów Laté 298 wszystkich wersji.

Po upadku Francji rząd Vichy wznowił produkcję samolotów w nieco zmienionej wersji; oznaczonej jako Laté 298F. Nieukończone samoloty zostały przejęte przez Niemców po zajęciu południowej Francji.

Wersje samolotu
  • Laté 298-01 – prototyp
  • Laté 298A – wersja seryjna ze stałymi skrzydłami
  • Laté 298B – wersja seryjna ze składanymi skrzydłami do hangarowania
  • Laté 298D – wersja ulepszona o pogłębionych komorach bombowych
  • Laté 298F – wersja produkowana na zlecenie rządu Vichy, wzorowana na wersji Laté 298D
  • Laté 299 – wersja zbudowana w 1939 roku z podwoziem kołowym wciąganym w locie, przeznaczona do startów z pokładu lotniskowców, zbudowano tylko prototyp.

Użycie w lotnictwie

Wodnosamoloty Laté 298' w momencie wybuchu wojny rozpoczęły loty patrolowe nad morzem. W maju 1940 roku zaczęto ich używać do bombardowania z lotu nurkowego niemieckich kolumn pancernych, a w dniu 23 maja 1940 roku uczestniczyły w bombardowaniu mostów między Boulogne i rzeką Sommą. W późniejszym okresie używano ich do nocnych ataków bombowych. Bombardowały one także włoskie porty.

Po zajęciu Francji samoloty te zostały w lotnictwie rządu Vichy. Po wyzwoleniu południa Francji część z tych samolotów odzyskano i wzięły one udział w walkach przeciwko Niemcom w ramach lotnictwa Wolnych Francuzów w rejonie basenu Morza Śródziemnego.

W lotnictwie francuskim były używane do lat pięćdziesiątych, kiedy ostatnie z nich wycofano ze służby.

Opis konstrukcji

Wodnosamolot Laté 298 był średniopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej z wyjątkiem usterzenia pionowego, które wykonane było z drewnianych żeber i kryte płótnem. Kadłub mieścił zakryta kabinę dwu- lub trójosobową. Zewnętrzne skrzydła w wersji B, D i F mogły być składane do tyłu do hangarowania. Podwozie stanowiły dwa pływaki od dużej pojemności, wewnątrz nich znajdowały się zbiorniki paliwa.

Napęd samolotu stanowiły w 1 silnik tłokowy, rzędowy, chłodzony cieczą. Napędzał on trójłopatowe metalowe śmigło Ratier.

Samolot był uzbrojony w 2 stałe karabiny maszynowe kal. 7,5 mm zabudowane w skrzydłach i jeden ruchomy umieszczony w tylnej kabinie. Mógł unieść torpedę o masie 670 kg pod kadłubem lub ładunek bomb w komorze bombowej, o masie łącznej 500 kg, lub 3 bomby głębinowe lub 9 bomb oświetlających.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • C.G. Grey, Leonard Bridgman: Jane's all the world's aircraft, 1938. London: Sampson Low, Marston & Company, 1938, s. 127c.
  • Chris Bishop: The encyclopedia od weapons of World War II. London: Barnes & Noble Books, 1998, s. 373. ISBN 0-7607-1022-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.