Krytonosek paprociowy

Krytonosek paprociowy
	Scytalopus diamantinensis
	Bornschein, Maurício, Belmonte-Lopes, Mata & Bonatto, 2007
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	tyrankowce
Rodzina	krytonosowate
Podrodzina	krytonoski
Rodzaj	Scytalopus
Gatunek	krytonosek paprociowy
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony
	Zasięg występowania

Krytonosek paprociowy^[3] (Scytalopus diamantinensis) – gatunek małego ptaka z rodziny krytonosowatych (Rhinocryptidae). Endemiczny dla Brazylii. Opisany w 2007 roku.

Występowanie

Odkryty w 2006 roku w stanie Bahia we wschodniej Brazylii (rok później odkryto tam inny gatunek ptaka, mrówkodławika skalnego, Formicivora grantsaui). Występuje na wysokości 850–1600 m n.p.m. Często spotykany w zaroślach orlicy pospolitej (Pteridium aquilinum). Obserwowany najwyżej do dwóch metrów nad ziemią. Preferuje gęstą roślinność, jak zarośla bambusów i paproci.

Morfologia

Długość ciała wynosi 131 mm, rozpiętość skrzydeł 173 mm. Masa ciała samca wynosi 16–17,2 g, samicy 15,3 g. Długość dzioba to 5,8–6,7 mm, skrzydła 49,7–56 mm, ogona 39–50 mm, a skoku 19,5–21,1 mm. Holotyp stanowił młodociany samiec. Są one podobne do krytonosków myszatych (S. pachecoi), jednak różnią się wyglądem pokryw skrzydłowych. Krytonosek paprociowy jest czarnoszary, z białawym gardłem, grzbietem i spodem ciała. Kuper ciemny, brązowooliwkowy, z jednym lub dwoma cynamonowymi paskami. Pokrywy podogonowe pokryte cynamonowym wzorem. Bardzo podobny do krytonoska skalnego (S. petrophilus) oraz krytonoska myszatego; mogą być odróżnione po śpiewie.

Status, zagrożenia

Od 2016 roku krytonosek paprociowy klasyfikowany jest przez IUCN jako gatunek zagrożony (EN); wcześniej, od 2011 roku miał status gatunku bliskiego zagrożenia (NT). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale jej trend oceniany jest jako spadkowy^[2]. Środowisko, które zasiedla, zagrożone jest z powodu niszczenia go dla rozwoju upraw, głównie kawy i bananów, a także przez wycinkę drzew na węgiel drzewny i pożary lasów.

Przypisy

↑ Scytalopus diamantinensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 BirdLife International, Scytalopus diamantinensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2019-2 [dostęp 2019-10-31] (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Scytalopodinae Müller,J, 1846 - krytonoski (wersja: 2020-07-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-18].

Bibliografia

Marcos Ricardo Bornschein, Giovanni Nachtigall Maurício, Ricardo Belmonte-Lopes, Helena Mata i Sandro L. Bonatto. Diamantina Tapaculo, a new Scytalopus endemic to the Chapada Diamantina, northeastern Brazil (Passeriformes: Rhinocryptidae). „Revista Brasileira de Ornitologia”. 15, 2007.

Linki zewnętrzne

Odgłosy gatunku na xeno-canto.org
Zdjęcia i nagrania głosów. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[itis-1] Scytalopus diamantinensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] 1 2 BirdLife International, Scytalopus diamantinensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2019-2 [dostęp 2019-10-31] (ang.).

[mk-3] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Scytalopodinae Müller,J, 1846 - krytonoski (wersja: 2020-07-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-18].

[1]

[2]

[3]