Król wszechświata (Sum: lugal ki-sár-ra[1] lub lugal kiš-ki, akad: šarru kiššat māti, šar-kiššati[1] lub šar kiššatim[2]), interpretowane również jako król wszystkiego lub król świata[3] – tytuł używany przez potężnych władców starożytnej Mezopotamii, zgłaszających pretensje do swojej dominacji nad światem. Pierwszym władcą, który używał tego określenia, był akadyjski król Sargon Wielki. Ostatnim określającym się tym mianem był władca seleukidzki Antioch I Soter[3].

Wyjaśnienie terminu

Tetradrachma Antiocha I Sotera, władcy imperium seleukidów, który był ostatnim znanym władcą używającym tytułu „króla wszechświata”

Pierwotnie termin šar kiššatim w języku akadyjskim oznaczał „król Kisz”. W czasach imperium akadyjskiego zmienił swoje znaczenie na „król wszechświata”.

Możliwe jest, że tytuł ten odwoływał się do władzy nad królestwem kosmologicznym, podczas gdy „król czterech stron świata” odnosił się jedynie do władzy nad Ziemią[4].

Przypisy

  1. 1 2 Yigal Levin, NIMROD THE MIGHTY, KING OF KISH, KING OF SUMER AND AKKAD, „Vetus Testamentum”, 52 (3), 2002, DOI: 10.1163/156853302760197494, ISSN 0042-4935 [dostęp 2020-07-06] (ang.).
  2. ↑ Michael Roaf, Annette Zgoll, Assyrian Astroglyphs: Lord Aberdeen’s Black Stone and the Prisms of Esarhaddon, „Zeitschrift für Assyriologie und Vorderasiatische Archäologie”, 91 (2), 2001, DOI: 10.1515/zava.2001.91.2.264, ISSN 1613-1150 [dostęp 2020-07-06] (niem.).
  3. 1 2 The Antiochus Cylinder, Babylonian Scholarship and Seleucid Imperial Ideology [online], dur.ac.uk [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  4. ↑ Jane A. Hill, Philip Jones, Antonio J. Morales, Experiencing Power, Generating Authority: Cosmos, Politics, and the Ideology of Kingship in Ancient Egypt and Mesopotamia, University of Pennsylvania Press, 2013, ISBN 978-1-934536-65-0 [dostęp 2020-07-07] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.