Konstanty Jodko
Konstanty Wincenty Jodko-Narkiewicz
Data i miejsce urodzenia

1797?
Jozdy

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1876
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

Inżynier

Alma Mater

Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów

Rodzice

Leonard i Barbara zd. Bubczewska

Małżeństwo

Józefina z d. Sokołowska

Dzieci

Józef i Wanda

Odznaczenia
Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Konstanty Jodko (ur. 1797? w Jozdach, zm. 13 lutego 1876 w Warszawie) – podpułkownik wojsk Królestwa Polskiego, inżynier hydrolog, naczelny inżynier Warszawy.

Życiorys

Urodził się prawdopodobnie w 1797 w lubelskiej wsi Jozdy, w rodzinie Leonard herbu Lis i Barbara z d. Bubczewska. Po ukończeniu szkół w 1812 wstąpił do batalionu saperów wojsk księstwa warszawskiego i w 1815 rozpoczął naukę w Szkole artyleryjsko-inżynierskiej. W 1817 mianowany konduktorem w korpusie inżynierów i w dwa lata później podporucznikiem, i w 1823 porucznikiem w tym korpusie.

Brał udział w budowie kanału augustowskiego i kierował budową śluzy Sosnówek i śluzy Augustów[1] oraz uczestniczył w pracach modernizacyjnych twierdzy Zamość. Został wyznaczony do udziału w wojnie w Turcją i jako inżynier zasłużył się w czasie oblężenie oblężenia Silistry. Odznaczony został orderem Świętej Anny, Znakiem honorowym za 25 lat nieskazitelnej służby i awansowany do stopnia kapitana.

Uczestniczył w powstaniu listopadowym i jako inżynier budownictwa zbudował most i dojazd do niego pod wsią Potycz. W sierpniu 1830 dostał awans na stopień podpułkownika.

Zatrudniony został jako inżynier cywilny i prowadził prace związane z regulacją Wisły. W 1841 opracował plan regulacji rzeki między Warszawą a Modlinem. W 1855 otrzymał urząd starszego inżyniera a od 1861 był naczelnym inżynierem Warszawy. Dzięki jego pracy zostało wprowadzone gazowe oświetlenie ulic w 1856, miejskie bruki z kostki kamiennej w 1861 i pierwsza linia tramwaju konnego w 1866. W 1865 brał udział w wyznaczeniu punktu zerowego Wisły.

Żonaty był z Józefiną z d. Sokołowska, i miał dwoje dwoje dzieci, Józefa i Wandę. Zmarł w Warszawie 13 lutego 1876 i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim.

Przypisy

  1. ↑ Kanał Augustowski [online], Suwalszczyzna.com.pl [dostęp 2021-02-27] (pol.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.