Schematyczy układ ćakramów i odpowiadające im kolory.

Koloroterapia (inaczej chromoterapia) – jedna z niekonwencjonalnych metod leczniczych polegająca na eksponowaniu zmysłu wzroku danej osoby na odpowiednie barwy. Koloroterapia ma uspokajać, relaksować lub pobudzać. Koloroterapia zakłada że przebywając w otoczeniu różnych barw, możemy mieć więcej energii do życia, więcej optymizmu. Pierwszymi ludźmi, którzy przypuszczali pozytywny wpływ kolorów byli mieszkańcy Egiptu, Indii i Chin. Współczesna koloroterapia wykorzystuje zdobycze nowoczesnej techniki i zajmuje jedno z wiodących miejsce wśród metod medycyny alternatywnej (niekonwencjonalnej). Jest jedną z najtańszych, najbezpieczniejszych metod terapeutycznych. Ma być stosowana, jako metoda leczenia uzupełniającego, wspomagająca podstawowe metody lecznicze[1].

Krytyka

Brakuje dowodów na to, że kolory mogą wpływać na zdrowie.

Brakuje również jednoznacznych dowodów na to, jak dany kolor będzie wpływał na samopoczucie i emocje pacjentów, gdyż:

  • doniesienia z badań na ten temat są sprzeczne;
  • w różnych kulturach kolory posiadają inne znaczenia;
  • ważny jest kontekst w jakim doświadczany jest kolor;
  • wpływać mogą również inne czynniki, jak kontrast czy nasycenie.

Podawane uzasadnienia dla ewentualnego mechanizmu leczniczego są niejasne lub uproszczone, a rekomendacje dla stosowania danego koloru wynikają często z osobistych preferencji praktyków metody. W podręcznikach opisujących terapię, brakuje również spójnych wytycznych i instrukcji, a nawet poprawnej klasyfikacji kolorów.

Chromoterapię należy rozróżnić od fototerapii – zabiegów medycznych wykorzystujących światło, których mechanizmy działania wyjaśniane są przez fotobiologię. Praktycy koloroterapii wykorzystują czasem koncepcje i doniesienia z badań nad fototerapią dla pozornego uzasadnienia swoich tez.

Niektórzy krytycy metody zwracają uwagę na potencjalne niebezpieczeństwo uszkodzenia wzroku podczas wykorzystywania lamp LED w nieodpowiedni sposób[2][3].

Przypisy

  1. ↑ Jwala Prasad, Chromoterapia, czyli wiedza o leczeniu chorób kolorami, 1993.
  2. ↑ Ruth Brent Tofle i inni, Color in healthcare environments, USA: Coalition for Health Environments Research, 2004, ISBN 0-9743763-1-0, OCLC 69241592.
  3. ↑ Sebastien Point, The danger of chromotherapy, „Skeptical Inquirer”, 41 (4), 2017 (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.